VZOD C2 sleept in 2 streekderby’s kampioenschap binnen

Afgelopen 6 maart was het zover, voor VZOD C2 de dag waarop het moest gebeuren. De dag waar het kampioenschap in de zaalcompetitie moest worden binnengehaald.

Na een zenuwslopende wedstrijd die week ervoor werd er op het laatste moment naast dat feestje gegrepen. KIOS maakte daar in de allerlaatste minuut gelijk, waardoor er nog 1 puntje nodig was. Ook deze keer was medekampioenskandidaat KIOS de tegenstander. VZOD was er klaar voor om deze keer wel een feestje te vieren. De haren werden blauw gespoten en schmink op de gezichten gesmeerd. Spanningen waren hier en daar ook waar te nemen, maar die verdwenen zodra er werd ingefloten voor de wedstrijd. VZOD begon zonder Tom, die van een welverdiende vakantie aan het genieten was, maar met Jeffrey, Vincent, Lisa en Louise verdedigend en Stan, Diwan, Nikki, en Fenne in de aanval. Van tevoren was afgesproken vooral van onze eigen kracht uit te gaan. De eerste aanvallen gingen dan ook lekker, Diwan was 2x zijn heer te snel af, de eerste gooide hij er op een wonderbaarlijke manier in, bij de tweede werd hij onreglementair gestopt en mocht hij dus de strafworp verzilveren. In het andere vak hadden we wat meer moeite om de vrije mensen te vinden door de druk van de tegenstander. Na een doelpunt van KIOS wist Jeffrey goed gebruik te maken van die gretigheid bij zijn tegenstander en gooide er, na een mooie pass van Louise, een dieptebal in. 3-1 in de rust dus,en na een paar tips van de coaches en vooral het advies om gewoon zo door te blijven gaan, weer de zaal in. KIOS gooide het tempo nog wat omhoog, maar wij konden goed aanpikken. Na een doorloopbal van KIOS kwam de spanning weer terug maar niet voor lang, want Nikki gooide een minuutje daarna de 4-2 er van afstand in.

Weer een paar minuten later leek het kampioenschap binnen, want na een mooie actie van Vincent en Jeffrey kon laatstgenoemde er de 5-2 van dichtbij ingooien. En ik zeg leek want KIOS kwam sterk terug, mede door hun sterkere wissels. Na de 5-3 van afstand viel Eline in, zodat zij ook nog haar minuten mee pakte. Verdedigend zat het wel goed, maar KIOS schoot er van afstand toch nog 2 in. En zo was het met nog 8 minuten op de klok toch weer gelijk. Genoeg voor ons, niet voor KIOS. Heel het publiek zit nu echt op het puntje van de banken, en ook de coaches hebben het bijna niet meer. Zeker niet als Lisa met een schitterend genomen vrije bal haar dame het bos in stuurt, maar de bal over het randje laat rollen. Gelukkig gunnen aan de andere kant Fenne en Eline geen kans aan hun dames, en helpt Stan Diwan met het uitschakelen van hun sterkste heer. In die laatste minuten word er heel geduldig gespeeld met het idee "als zij de bal niet hebben kunnen ze ook niet scoren", iets wat aan het begin van het seizoen nog wel eens fout ging.

De scheids had uiteindelijk ook genoeg van de spanning en floot met 5-5 op het scorebord af. Het feest kon dus losbarsten. Na alle felicitaties van ouders, vrienden en andere supporters, kregen we de welverdiende bloemen met een stuk taart erbij, die mooi verdeeld werd met een stukje dat symbolisch voor Tom werd overgelaten. De coaches konden het weer niet laten om de taart niet te eten maar elkaar ermee te besmeuren, en er werd nog wat gedronken op het kampioenschap. Eentje waarbij we uiteindelijk toch wel duidelijk de beste waren. Ongeslagen, meeste doelpunten voor en de minste tegendoelpunten. Hulde aan de kampioen!