Moeizame overwinning van De Vinken D1

Afgelopen zaterdag trad de Vinken D1 aan tegen EKVA D2 uit Almere. In de zaalcompetitie had de Vinken D1 al een keer gewonnen van EKVA D1, dus de D2 van diezelfde vereniging zou toch te pakken moeten zijn. EKVA staat er echter om bekend dat ze een goede jeugd hebben, dus van onderschatting mocht geen sprake zijn. De ploeg speelt namelijk niet voor niets net als De Vinken in de hoogste (eerste) klasse.

De eerste wedstrijd van de nieuwe veldcompetitie verloor De Vinken D1 nipt van AW/DTV D1 (3-2). Een overwinning was dus noodzakelijk om niet meteen kansloos te zijn voor de titel. De bezoekers hadden hun eerste wedstrijd ook verloren (7-3). Dus voor hen gold eigenlijk precies hetzelfde.

Met Annabel Mulckhuyse en Menno Graaff op de bank, Finn Kroon, Ravi Brockhoff, Celine Mur en Zoë van Dasler in de aanval en Dylan Bras, Thomas Duikersloot, Luka van der Vliet en Tessa Stoof in de verdediging begon de ploeg voortvarend. De startbal, waar veel op getraind wordt, slaagde en werd prima afgerond door Zoë van Dasler. Een droomstart voor de ploeg die gesponsord wordt door Jumbo Vinkeveen. Helaas kreeg die sterke start geen vervolg. Beide ploegen hadden moeite met het verkrijgen van kansen. De verdedigingen hielden het prima dicht. EKVA maakte het De Vinken bijzonder moeilijk bij het uitspelen van de bal en daardoor kwam de aanval van De Vinken in de eerste helft maar weinig in het spel voor. EKVA daarentegen kreeg meer en meer vat op het spel. Met met name een aantal lange dames speelden de bezoekers de bal wat makkelijker rond. De gelijkmaker was dan ook een logisch gevolg van het spelbeeld. En ook de 1-2 van de bezoekers was niet onverdiend te noemen. Daarvoor speelde de thuisploeg gewoon te slordig en te nonchalant.

In de rust werden de puntjes door coach Ingrid Hagenaars op de i gezet. De ploeg moest veel feller zijn, de bal moest meer rondgespeeld worden, ook achter de korf, en de ploeg moest het EKVA veel moeilijker maken bij het uitbrengen van de bal. Daar lagen de kansen in de tweede helft.

Met Menno de Graaff en Annabel Mulckhuyse op de plek van Thomas Duikersloot en Celine Mur, pakte de ploeg de aanwijzingen goed op. EKVA kreeg het moeilijker en moeilijker. Er werd veel meer druk gezet en menig bal werd door De Vinken onderschept. Bij het uitverdedigen kreeg EKVA nu de bal vrijwel niet meer naar hun aanvalsvak en creëerde de Vinken haar kansen. Het spelbeeld was omgedraaid. Nu was De Vinken de betere ploeg en de 2-2 van wederom Zoë van Dasler was op dat moment dan ook dik verdiend. De thuisploeg had de smaak te pakken en een slim balletje op Annabel Muckhuyse werd door haar prima afgerond: 3-2. De aanval draaide prima en ook de verdediging gaf weinig kansen meer weg. Zelfs een gemiste strafworp aan Vinkenkant bracht de thuisploeg niet van de wijs. Ook na de vakwisseling bleef De Vinken veel dreigender. Sporadisch kregen de bezoekers de bal in de aanval en daar werd de bal weer redelijk snel afgepakt. In de laatste tien minuten liet De Vinken zien wie er het meeste recht had op de overwinning. Met 3 doelpunten in de laatste tien minuten werd de eindstand bepaald op 6-2. Een mooie, verdiende, maar toch ook moeizame overwinning.

Maar daarmee is de ploeg er nog niet. De komende weken wacht Fiducia D1. In de zaal werd daar een keer van gewonnen, maar er werd ook een keer van verloren. De Vinken D1 zal echt heel scherp moeten zijn om van deze goede ploeg te winnen. Mocht dat gebeuren, dan kan het seizoen toch heel mooi afgesloten worden.