De Vinken A1 komt net tekort

Alsof het Sinterklaas betrof, begon De Vinken A1 haar wedstrijd op 5 december tegen Fiducia A1. De eerste de beste bal werd in de handen van de tegenstander gegooid.

Gezien de stand op de ranglijst was de ploeg uit Vleuten een te pakken tegenstander. Met drie nederlagen op rij zou Fiducia niet vol vertrouwen richting Vinkeveen zijn vertrokken. Maar ook De Vinken A1, bestaande uit Linsy Zaal, Lisette Kok, Mariëlle Wilde, Lisa Kroon, Annick Stokhof (reserve), Gerwin Hazeleger, Jeroen Langelaar, Vincent Verbruggen, Arco Mul en Arjan Lommers (reserve) had geen reden om al te zelfverzekerd aan deze wedstrijd te beginnen. De Vinkeveense ploeg had in de eerste twee wedstrijden nog geen potten kunnen breken en was eveneens puntloos. Een belangrijke wedstrijd dus in de strijd om de laatste plaats. Toen even later een identieke plaatsfout werd gemaakt, leek het inderdaad een zeer moeilijke middag te worden. Fiducia had schijnbaar minder last van de zenuwen en profiteerde van het onzekere spel aan Vinkenzijde en nam via twee doorloopballen een 0-2 voorsprong.

Na de 1-2, was ook de 1-3 een gevolg van een inschattingsfout aan Vinkenzijde. Desondanks herpakte de Vinkenploeg zich. Lange aanvallen met veel schoten waren het gevolg. Zoveel zelfs dat coach Frans Karel de Rooij de spelers er op wees dat er wel 'geschoten moest worden om te scoren'. Vooral de dames aan Vinkenzijde kregen alle tijd om aan te leggen, maar hun vizier stond vooralsnog niet op scherp. Desondanks was het niet verwonderlijk dat de ploeg langzaam maar zeker dichterbij kroop. Via 2-4 werd het - hoe kon het ook anders - via twee afstandschoten 4-4. Maar wederom een doorloopbal bracht Fiducia op een 4-5 ruststand. Na de rust leek het er in eerste instantie op dat De Vinken het heft in handen nam. Fiducia kreeg minder (doorloopbal)kansen en De Vinken bleef dreigend. Wederom vooral via de vele afstandschoten. Al snel kwam de ploeg op gelijke hoogte en na een zeer lange aanval zelfs op voorsprong: 6-5. Een spannende strijd ontspon zich. Niet bijster best, maar wel één waarvan de afloop absoluut niet vaststond. De Vinken speelde wat rommeliger, maar stelde daar wel een dosis strijdlust tegenover. Fiducia speelde met wat meer overleg, maar had het erg moeilijk met het sterke uitverdedigen van De Vinken.

De strijd ging gelijk op tot 8-8. Vervolgens was het Fiducia dat binnen drie minuten drie keer scoorde: 8-11. Na de snelle 9-11 leek het er op dat de A1 net zo snel de aansluitingstreffer zou scoren. De cruciale strafworp werd echter gemist. Toen even later Fiduca 9-12 scoorde, leek de strijd beslist. Invalster Annick Stokhof dacht daar echter anders over en bracht de hoop aan Vinkenzijde weer: 10-12. Er waren immers nog vijf minuten te gaan. Slechts luttele seconden mocht De Vinken op een beter resultaat hopen. Een afstandschot bracht de bezoekers direct op 10-13. De laatste treffer aan Vinkenzijde viel te laat om nog aanspraak te mogen maken op een gelijkspel. Na het laatste fluitsignaal teleurgestelde gezichten aan Vinkenzijde. Zeer begrijpelijk, want de ploeg had op meer gehoopt en eigenlijk ook gerekend.