Atalante D1 krijgt geen loon naar werken

Door het ontbreken van een bondsscheidsrechter vorige week bij de wedstrijd tegen Wilhelmina, waren de dames van Atalante D1 voor niets naar Amersfoort afgereisd. Het team was daarom zeer gemotiveerd voor de wedstrijd van deze week op vrijdag 20 november. De tegenstander was Vanetie Casting Amsterdam D2, met oud-Atalantespeelster Inge Tanja in de gelederen. VCA is de koploper in de poule dus de Haaxman Lichtreclame & Krijn Verbruggen equipe moest de borst natmaken!

Coach Sjaak Immerzeel startte met Loes Kuijper en Mirjam van der Strate op de buitenaanval, Carin van Tellingen en Suzan Heijne op het midden, Nancy Lijten stond op de diagnonaalpositie en Irma Schouten verzorgde de spelverdeling. Marlieke Smit speelde als libero. Het team startte goed met de service van Irma Schouten en bouwde een kleine voorsprong op. Carin van Tellingen en Suzan Heijne konden veel scoren op het midden en het linkerhandje van Loes Kuijper kwam een aantal keer goed door. Er werd veel afgewisseld tussen harde aanvallen en geplaatste ballen. Het Amsterdamse team had hier duidelijk moeite mee. Door een aantal goede services van VCA kwamen ze toch dichterbij en werd het spannend in de set. Atalante had moeite met het brengen van de servicepass en kon daardoor niet op volle kracht meer aanvallen. VCA kwam juist beter in haar spel en met hulp van wat persoonlijke fouten van de kant van Atalante trok de Amsterdamse ploeg de eerste set naar zich toe: 19-25.

De tweede set ging de hele tijd gelijk op. De twee teams waren duidelijk aan elkaar gewaagd. Atalante liet weer eens goed spel zien na een aantal teleurstellende wedstrijden te hebben afgewerkt. Er was wel vanaf het begin meer servicedruk van VCA, waardoor Atalante niet meer zoveel kon afwisselen in de aanval. Er werden af en toe lange ralleys gespeeld en het was daardoor een aantrekkelijke wedstrijd. Nancy Lijten blonk uit in een aantal fantastische verdedigende acties, waardoor de middenaanval van Amsterdam redelijk moedeloos werd. Helaas werd in deze set te weinig druk terug gegeven, waardoor ook deze set verloren ging: 18-25.

Het was nu of nooit voor Atalante: deze set moest gepakt worden om nog een kans te maken op de overwinning in deze partij. Het team besefte dat goed en werkte keihard. De pass liep wat beter en verdedigend speelde Atalante een uitstekende set. Met Astrid van de Water op de plek van Mirjam van der Strate was er nieuw aanvallend bloed en dit kwam er een aantal keer goed uit! De score liep weer gelijk op, er zat nooit meer dan 1 of 2 punten verschil tussen de teams. De set zou beslist worden op een paar punten... Atalante had eigenlijk recht gehad op deze set, maar uiteindelijk was VCA toch het team dat de beslissende punten maakte in de slotfase. Zij waren hier duidelijk koeler in: 22-25.

Teleurgesteld over het resultaat, maar blij met het vertoonde spel, ging Atalante toch met goede moed de laatste set in. Eigenlijk gebeurde hier precies wat er de voorgaande sets was gebeurd: Atalante speelt goed, draait mee tot het laatst, maar VCA trekt aan het langste eind...: 22-25.

Voor beide partijen voelde dit niet als een 4-0 partij, want de onderlinge verschillen waren klein. Atalante ging dus met een dubbel gevoel de kleedkamer in: blij met weer eens goede spel en teleurgesteld dat het geen enkel punt heeft opgeleverd. Toch put het team hier moed uit: als dit spelniveau kan worden vastgehouden zullen er tegen mindere tegenstanders weer overwinningen gaan volgen!