Heren 2 tegen Velsen 1

Vrijdag 30 januari speelde het tweede herenteam van Atalante gesponsord door de Rabobank, uit in Velsen. De eerste set startte best goed. Toch werd deze verloren met 25-20. Hoe verlies je nu zo een set, dat was toch wel de vraag. De pass was ok, set-up ok, maar maakten de Vinkeveense mannen het dan niet goed genoeg af? Set 2 gaf een zelfde beeld. Het team begon deze keer echter met een achterstand en kon nog wel een flink stuk inhalen maar verloor wederom met 25-20 verlies. De setstand was het zelfde maar het gevoel, de flow, de synergie, al die woorden die zóóóó 2008 zijn, waren weg.

Dan de derde set. Wat gingen de Rabobank mannen doen? Spelen als tijgers natuurlijk, maar toen ging het echt mis: de raket sloeg op hol. De trainer/coach verloor zijn zelfbeheersing. Spelers die met hem jaren samen gespeeld hebben zouden het herkennen. Eigenlijk had de enige remedie geweest: wissel. Maar helaas was er geeen wissel beschikbaar en dus bleef hij staan. Fout, echt wel heel erg fout. Maar ja niks meer aan te doen, weer een verlies die set: 25-15.

De vierde set, tja need we say more.... einde, over, 25-15, jammer, en nog veel meer krachttermen die oh zo 2008 en 2009 zijn. De mannen verdronken hun verlies en waren best wel kapot. Het wil maar niet lukken. Zelfs dames 2 streeft hen voorbij. En ook de trainer verloor zijn beheersing, zóóó 2008, en zoo jammer.

Komende week staat in het teken van herstel. En toch willen we vechten om uit dat diepe dal met die steile hellingen omhoog te krabbelen. Terugkijkend hebben we gevochten, op dat moment die avond was het te scherp, de rauwe reacties hebben plaats gemaakt voor nadenken. Toch nog een citaat, misschien winnen we er wel wat mee: "Je moet nu eenmaal je verlies kunnen nemen en proberen het dan voor de rest goed te houden en dan zal je wel zien dat het ook geen verlies meer is." De rocketman. En oh ja, de scheidsrechter was deze keer lief, en zeker geen thuisfluiter.