Atalante D2 knalt door tegen de nr 4

De tweede wedstrijd in het nieuwe jaar was op vrijdag 16 januari tegen de nr 4, Omniworld uit Almere. Nog geïnspireerd door de superwinst een week eerder in Amersfoort tegen de nr 5, begon de nr spuit 11 met de complete 9 vrouwsformatie én coach Loes Kuijper aan de wedstrijd.

En het ging gelijk lekker. Vrij bijzonder. Meestal moeten de geroutineerde dames toch een beetje op gang dieselen. De pass ging lekker en er kon een mooie aanval opgebouwd worden. En dat aanvallen ging ook als een trein. Net iets meer pit en power dan anders. Annemarieke Wijnands stond te spetteren op de buitenkant, Inge Bakker beukte er heerlijk op los op de verre voorbij-het-blok set-ups van haar lieve zus Annemarie en ook Natalie van Scheppingen had weer van die knallers dat je zegt waar háált zo'n ranke hinde het vandaan? Marjan Blenk was meer van de tikjes en wist de middenman toch meerdere malen af te blokken en Joke Ruizendaal attaqueerde ook net even iets kittiger en wisselde mooi af met bekeken tikjes. Ja en de basis, de service pass, was gewoon goed. Dat is toch altijd wel een lastig ding bij de Oudenallen equipe. Oh en serveren, ook niet verkeerd hoor! Dus gelijk de eerste set met 25-22 gepakt. Nououou zeg!

Op de zelfde manier gingen de Vinkeveense dames verder met de tweede set, het ging mooi gelijk op, heerlijke wedstrijd. Ergens tegen de 20 wilden Natalie en Inge de zelfde bal van de grond redden. En dan heb je precies de twee fanatiekste grondspecialisten, vol er op af dus. Inge kwam ongelukkig terecht en blesseerde serieus haar onderarm. Het was flink pijnlijk, maar niks gebroken bleek achteraf, wel zwaar gekneusd. Na de consternatie werd er gewisseld en kwam Tineke Vellekoop in het veld. Die kreeg gelijk wat set-ups en gaf daarmee haar visitekaartje af met een paar rake klappen. Maar helaas ging de set verloren met 22-25. Wederom een minimaal verschil, tekenend voor de strijd.

In de derde set kwamen Petra de Bruin en Jet Feddema in het veld. De strijd werd op de zelfde fanatieke manier voort gezet. Het is altijd zo frappant dat die super sportieve handbal Petra ondanks dat ze er soms niet kan zijn bij training of wedstrijd, toch zo makkelijk weer mee balt. Jet bleef de spelers motiveren en de tegenstanders bestoken met slimme ballen zoals alleen zij dat heerlijk kan en de Vinkeveende leeuwen wonnen met 25-22. Zo dat stond vast vast. Twee punten van de nummer 4.

Ook de vierde set bleef de geestdrift aan, hoewel hier en daar wat slordigheidjes met name bij de service erin slopen. Verder was er een jong supertalent bij Almere die ineens de slag te pakken kreeg. Ze scoorde een aantal erg mooi punten met haar harde smash. En dat bij elkaar maakte net het verschil, verloren met 23-25.

Dan de vijfde korte set. Toch een ietwat gespannener speelden de Vinkeveensen punt voor punt verder. De jonge dame aan de andere kant bleef op dreef en vooral aan het eind ging het snel, helaas werd met 11-15 verloren. Maar er was een tevreden gevoel: twee punten gepakt en heerlijk gespeeld. En heel erg leuk dat D3 en H3 kwamen aanmoedigen! De volgende wedstrijden hebben we een smalle basis van 7 spelers, maar het begin van de draai is weer gevonden. En om net als onze kansgenoten van H2 met een mooie quote te eindigen:
"The only way to overcome is to hang in. Even I am starting to believe that." (Dan O'Brien, tienkamptopper in de jaren 90).