Toneelvereniging De Opregte Amateur in de Hoef

Opvanghuis wordt Impresariaat

De najaarsuitvoering van de toneelvereniging "De Opregte Amateur" in de Springbok in de Hoef, gaf een inkijkje in het door Toos (Bep Kandelaar) gerunde opvanghuis De Richel voor verslaafden en daklozen. In het haveloze pand vinden de Junk Jotie (Dennis Sassen), de aan lager wal geraakte toneelspeler A.E.M Hofman (Harry Bakker), de uitgerangeerde prostituee Wanda (Anneke van der Meer) en de mentaal verwarde Rika (Monica Boone) een warm nest.

De buurt vindt het maar niks en door toedoen van de pinnige buurvrouw Elsberth Meerman (Ida Sietsma) wordt het huis met sluiting bedreigd. Schuldig daaraan was onder meer de diefstal (hoewel hij zelf beweerde: de redding) van de tuinkabouter uit de tuin van de buurvrouw door de alcoholist Bennie Wassman (een onherkenbare Ronald Wieman; pluim op de hoed van de grimeuses, Erna Schuit, Mieneke van Vliet en Nel Spruijt ).

Bennie was het hele stuk door ver boven zijn theewater en was tussen de bedrijven door ook nog in de zaal te vinden, om uit de prullebakken te eten… Al vrijwilligster Pien (Bianca van Kempen) haar ambities om actrice te worden ziet vervuld kan haar vreugde de overige bewoners niet meer bekoren. Maar als zij Hofman, die in weemoed nog een keer zijn pindapakkie uit zijn succesvolle pindakaascommercial aan had getrokken (de zaal lag helemaal plat; ideetje voor de pindakaasmakers uit Delft?) vraagt om haar impresario te worden, keert het tij.

Hij onderhandelt voor een goed contract voor Pien, Rika blijkt uitstekende connecties te hebben om een kantoor op poten te zetten en Jotie heeft zowaar schrijverstalent (""Hij lag met zijn hoofd in de vijver / zijn ledematen werden steeds stijver"). Wanda bevalt het prima als secretaresse, de buurt trekt zijn bezwaar in en iedereen is tevreden. Iedereen? Nee, Toos is nu werkeloos en Bennie is nog steeds laveloos. Zij trekken samen er op uit naar nieuwe avonturen, uitgezwaaid door de medewerkers van Impresariaat De Richel.
Het was een stuk met maar weinig spelers deze keer en daardoor vrij zware rollen; onder leiding van regisseuse Tiny Pieterse werd er toch weer een pracht stuk neergezet. Dank ook aan de mannen van het geluid en licht (Patrick de Graaf en Jerry Koeleman) en de mannen achter de schermen (Hen Kandelaar en Jan Pieterse)

De toneelvereniging uit de Hoef mag zich verheugen in een alsmaar groeiende schare belangstellenden: de laatste jaren is de zaal steevast tot de laatste stoel bezet en al in de voorverkoop gaan alle plaatsen weg. Dat geeft uiteraard een aangename voldoening voor de spelers, maar het feit dat nu elke keer mensen teleurgesteld moeten worden, omdat ze niet of te laat hadden gereserveerd, is minder leuk. Zeker nu volgend jaar de vereniging jubileert en daarvoor weer extra wil uitpakken, moet er toch serieus aan uitbreiding van het aantal kaartjes worden gedacht, hetzij in de vorm van meer uitvoeringen, hetzij door uitbreiding van de huidige capaciteit van 200 stoelen.