Boemel van Breukelen lapt het hem weer
Hulp
Deze keer had de sportieve zestiger zich extra goed voorbereid. Bijgestaan door een batterij aan hulptroepen stapte de geboren Vinkevener bij het krieken van de dag uitgezwaaid door diverse bekenden op de fiets. Zijn vaste begeleider was Arnold van der Linden. Deze medebewoner van de Bernhardstraat in Breukelen weet het motto van een goede buur wel bijzonder goed inhoud te geven. Geen moment week van der Linden op zijn brommer van de zijde van zijn buurman. Zo kon hij Kroon regelmatig van extra voedsel en drinken voorzien of hem zonodig even de juiste richting te wijzen.
Maar er waren er meer. De eerste zestig kilometer werd Kroon begeleid door Esther van Haaften en Robbert Meulstee. Zij vergezelden de dappere fietser tot aan Hoorn. Het maakte net het verschil, zodat Kroon een vliegende start kreeg.
Volgwagens
Naast brombegeleider van der Linden reden ook enkele volgwagens mee met de enthousiaste fietsfanaat. Gerrit’s zoon Patrick hield zijn vader nauwlettend in de gaten en verzorgde hem bij elke tussenstop als een volleerd soigneur. Patrick Kroon werd vervoerd door van der Linden’s schoonzoon Jacco Wegman. Een speciale tot materiaalwagen omgevormde bakkersbus van Tijmen Snippenberg vervoerde de reservefiets, de EHBO-koffer en de vele liters drinken, alsook het door fruitspecialist Ton ’t Lam van de Abcoudermarkt gesponsorde fruit en de talloze broodjes voor onderweg. Aan alles was gedacht. Mede hierdoor voelde Kroon zich geweldig en dat uitte hij via een uitstekend fietstempo van wel dertig kilometer per uur.
Dipje
Na de eerste tussenstop bij Makkum in Friesland zou een aanzienlijk aantal kilometers tegenwind volgen. Het deerde de wielerliefhebber echter geenszins.
Met nog altijd een tempo van tegen de dertig kilometer per uur trapte de ijzersterke senioor zich door Gaasterland. Na acht uur fietsen was het pontje bij Genemuiden al in zicht. Dit was het punt waar Kroon’s fietsmaat Cees van der Greft zou aansluiten. Het gaf de Breukelse wielerfanaat net weer dat extra’s wat voor de laatste honderdvijftig kilometer nodig was. Kroon verzaakte overigens zelf ook niet en zou in het laatste deel van het traject het kopwerk tegen wind in niet schuwen.
Om vijf uur kreeg men Harderwijk in het vizier. Het was nog altijd droog en de wind stond ook in dit deel niet ongunstig. Bij de voorlaatste rustpauze bleken evenwel de pijntjes toe te nemen. Gerrit stapte zichtbaar minder soepel van zijn stalen ros. De spieren werden wat minder gewillig en heel even was het enthousiasme wat minder.
Warme ontvangst
Maar Kroon toonde zich een sterke doorbijter. Zijn jaren geleden al opgedane bijnaam Boemel van Breukelen onderstrepend stoempte hij de laatste drie uur stevig door. Die laatste negentig kilometer waren weer relatief bekend terrein. Het was nu duidelijk: het moest te doen zijn. Zonder pech zijn ze zeker voor donker binnen.
Bij de laatste stop vlak voor Baarn was het nog een goed uurtje fietsen. Het thuisfront werd op de hoogte gesteld en het ontvangstcomité zou haar held een warm onthaal geven. Exact om half acht ’s avonds was de Bernhardstraat in Breukelen even een waar Kroondomein. Familie, vrienden, buren en andere belangstellenden ontvingen de fietsheld en zijn begeleiders met luid applaus. De hele groep kreeg bloemen van Abcouder marktkoopman Edwin de Groot. En met name de zesentachtigjarige moeder Kroon was apetrots op haar sportieve zoon.
Voldoende eten
Kroon had zijn rondje IJsselmeer afgelegd met een gemiddelde van 28,88 kilometer per uur. De uiteindelijke 352 kilometer had hij in twaalf uur en tien minuten weggetrapt. “Ik ben ontzettend tevreden’, sprak de montere wielrenner direct na afloop. “Als je maar goed eet en drinkt, dan maak je het jezelf makkelijk. Dan hoef je ook niet eens veel te rusten.” Zijn fietspartner van der Greft vulde nog aan: “Gerrit heeft gewoon een berengoede conditie. Hij heeft ook veel kilometers gemaakt ter voorbereiding en dat kwam er vandaag dubbel en dwars uit. Het ging gewoon heel lekker.”
Ondanks de wat miezerende regen van het laatste uur was het vervolgens bijzonder gezellig aan de Bernhardstraat. De vele gasten werden op de bekende Kronige wijze bijzonder gastvrij onthaald en deden zich te goed aan de soep en de salades van buurvrouw Wil van der Linden. En zo bleef het daar nog lang gezellig.