Niemand wil praten met vluchtelingen in Mijdrecht
Geplaatst op: 21 november 2005
MIJDRECHT - Kannen met koffie en dozen gebak staan klaar voor de bezoekers. Vluchtelingenwerk De Ronde Venen heeft twee families uit Burundi en Soedan geselecteerd voor vriendelijke gesprekken met de lokale bevolking, maar Mijdrecht laat het op deze zaterdagochtend volledig afweten in Het Prinsenhuis.
Het blijft tijdens de open dag opvallend stil in het ontmoetingscentrum. Alleen vrijwilligers van Vluchtelingenwerk scharrelen rond, terwijl kinderen van de vluchtelingen zich in een belendend lokaal bezighouden met Oudhollandse spelletjes. Van de geplande uitwisseling komt niets terecht.
,,We hadden wellicht meer ruchtbaarheid moeten geven aan deze ontmoetingsdag,’’ stelt Aalsen Everts.
,,Maar je blijft afhankelijk van de animo van mensen om eens met vluchtelingen in gesprek te gaan. Die drang is er blijkbaar nog niet. Daar moeten we aan werken voor de volgende keer.’’
Met een kraam pal voor het winkelcentrum, oppert een ander. ,,Daarmee had je je letterlijk in het vizier van je dorpsgenoten gemanoeuvreerd.’’
De Afrikaanse families hebben juist zoveel te vertellen aan de buitenwacht. De vader van het Burundese gezin, op de vlucht geslagen voor de stammenstrijd tussen Hutu’s en Tutsi’s, volgt nu een opleiding tot wiskundeleraar. Jean-Marie hoopt binnenkort voor de klas te staan in Amsterdam. Zoon Guy-Robert speelt bij de pupillen van de plaatselijke voetbaltrots Argon en is geselecteerd voor een regionale selectie.
Inburgeringssuccessen van de bovenste plank, meent Trudy Kee. Vluchtelingenwerk heeft het er maar druk mee. Zo’n 150 tot 200 cliënten worden vooral in de eerste maanden intensief begeleid. ,,Daarna moeten ze min of meer op eigen benen staan. Ze worden beslist niet doodgeknuffeld.’’
Om hen op pad te helpen worden de komende maand sollicitatietrainingen en conversatielessen gegeven. Ter afronding worden enkele bedrijfsbezoeken afgelegd.
,,De taal is een probleem. Daarnaast zijn er veel vooroordelen bij werkgevers,’’ weet Trudy Kee. ,,Daarom moet de betrokkene goed beslagen ten ijs komen.’’
Het blijft tijdens de open dag opvallend stil in het ontmoetingscentrum. Alleen vrijwilligers van Vluchtelingenwerk scharrelen rond, terwijl kinderen van de vluchtelingen zich in een belendend lokaal bezighouden met Oudhollandse spelletjes. Van de geplande uitwisseling komt niets terecht.
,,We hadden wellicht meer ruchtbaarheid moeten geven aan deze ontmoetingsdag,’’ stelt Aalsen Everts.
,,Maar je blijft afhankelijk van de animo van mensen om eens met vluchtelingen in gesprek te gaan. Die drang is er blijkbaar nog niet. Daar moeten we aan werken voor de volgende keer.’’
Met een kraam pal voor het winkelcentrum, oppert een ander. ,,Daarmee had je je letterlijk in het vizier van je dorpsgenoten gemanoeuvreerd.’’
De Afrikaanse families hebben juist zoveel te vertellen aan de buitenwacht. De vader van het Burundese gezin, op de vlucht geslagen voor de stammenstrijd tussen Hutu’s en Tutsi’s, volgt nu een opleiding tot wiskundeleraar. Jean-Marie hoopt binnenkort voor de klas te staan in Amsterdam. Zoon Guy-Robert speelt bij de pupillen van de plaatselijke voetbaltrots Argon en is geselecteerd voor een regionale selectie.
Inburgeringssuccessen van de bovenste plank, meent Trudy Kee. Vluchtelingenwerk heeft het er maar druk mee. Zo’n 150 tot 200 cliënten worden vooral in de eerste maanden intensief begeleid. ,,Daarna moeten ze min of meer op eigen benen staan. Ze worden beslist niet doodgeknuffeld.’’
Om hen op pad te helpen worden de komende maand sollicitatietrainingen en conversatielessen gegeven. Ter afronding worden enkele bedrijfsbezoeken afgelegd.
,,De taal is een probleem. Daarnaast zijn er veel vooroordelen bij werkgevers,’’ weet Trudy Kee. ,,Daarom moet de betrokkene goed beslagen ten ijs komen.’’
Laatst bewerkt op: 16 november 2016 13:34
Bron: Peter van der Laan (AD)
Dit bericht delen via:
Opties:
Inschrijven nieuwsbrief
Alle velden zijn verplicht
Je gegevens: