Verlichting door vlammen fakkeloptocht

MIJDRECHT – Op de winters aandoende afgelopen donderdagavond heeft de inmiddels jaarlijkse fakkeloptocht voor gelijke behandeling plaatsgevonden op de Internationale dag tegen racisme en discriminatie.

De deelnemers vestigden de aandacht op Artikel 1 van de Nederlandse grondwet. De VN hebben 21 maart uitgeroepen tot de Internationale dag tegen racisme en discriminatie na het bloedige neerslaan van een vreedzame demonstratie in Sharpeville (Zuid-Afrika) in 1960 tegen de apartheid.

Gelijke kansen
Ook in ons land vindt nog altijd uitsluiting plaats vanwege geslacht (ontslag of blijvende werkeloosheid door zwangerschap of moederschap), leeftijd, uiterlijk, geaardheid, afkomst, begaafdheid, politieke voorkeur of religie en zichtbare uitingen daarvan (zoals een hoofddoek).

“Vanavond willen we hier laten zien dat wij hier één zijn. Wij staan voor gelijke kansen”, sprak Quassima Asafiati als voorzitter van de stichting Multi Mondo, die zich inzet voor integratie en onderling begrip. Ayhan Saglam is als initiatiefnemer sinds de editie in 2011 betrokken gebleven bij de tocht. Een groepje ervaren verkeersregelaars bewaakte de verkeersveiligheid waar nodig. Als dank krijgen zij waardebonnen van de Kringkoop, als een van de sponsors.

Gerbera’s
Vanaf het eet & drink Lokaal van Stichting 2BE vertrok de groep naar het centrum. Dit jaar zijn er gerbera’s beschikbaar gesteld door kwekerij Van der Wilt, ook voor een groep raadsleden en Provinciale statenleden. Zij stonden buiten opgesteld in een onderbreking van de informatie avond over de toekomst van de Vinkeveense Plassen. “Wij vinden het mooi om steun te betuigen aan dit initiatief”, verklaarde wethouder Kees Schouten. Vanuit het bewonersbudget heeft de organisatie een eenmalige subsidie ontvangen voor een deel van de onkosten.

Het lint met de dansende lichtjes kwam langs de locaties van diverse sponsors zoals restaurant Corfu en Pizzeria Shoarma Montfort. Al van afstand trok de rij met fakkelende lichtjes de aandacht van horeca gasten en bewoners. Terwijl de gemengde groep was samengesteld uit wandelaars van jong tot oud uit diverse bevolkingsgroepen was er al snel contact onderling. “Dat vind ik heel mooi”, stelde een vrouw van middelbare leeftijd die naast een voor haar onbekende oudere man was gaan lopen.

De jongste in de groep vond het stoer om zelf een brandende fakkel te dragen en lette goed op de vlammetjes. Met zijn warme muts op leek hij er geen enkel probleem mee te hebben om zo laat op te blijven. Voor zijn moeder was hun deelname niet meer dan logisch: “vorig jaar was ik erbij, dus nu natuurlijk weer!”