HSV '69 zaterdag 3 op weg naar de beker

Met zes afzeggingen in de achterzak reisden de cupfighters uit De Hoef op woensdag 3 maart af naar Amstelveen. Mét keeper Erik "van de Rabobank" Groen die al zijn afspraken had afgezegd voor een treffen met zijn aartsvijand ABN AMRO. Op het spel stond naar verluid een plek in de halve finale van de KNVB beker. Naar verluid, want de KNVB website biedt daarover nog geen definitief uitsluitsel. De Hoefsche Helden kwamen in deze vermeende kwartfinale wederom een vierdeklasser tegen. Een vierdeklasser die als uitspelend team toch op het eigen veld mocht aantreden. HSV kent namelijk geen lichtinstallatie en de personeelsvereniging van ABN AMRO bleek bij nader inzien wel licht te hebben. Met licht is ook meteen alles gezegd, want de vier ECO+ gloeipeertjes boven het veld boden in de tweede helft slechts een sfeervolle gloed op het in duisternis gehulde veld. Dat mocht de pret niet drukken, want naar nu bleek had onze aanmelding voor Harry Vermeegens Leven als een Prof toch nog een troostprijs opgeleverd, want met open mond zaten we te kijken naar een heus arbitraal trio dat in vol ornaat het veld op kwam lopen. Helaas geen vierde man, maar je kunt ook niet alles hebben.

Met een 4-3-3 / 3-4-3 opstelling werden de aanvallende intenties van de bezoekende thuisploeg uit de Hoef zichtbaar. Het was dan ook HSV dat in de beginfase een licht overwicht had en al snel werd duidelijk dat er kansen lagen achter de trage verdediging van de ABN AMRO ers van wie er overigens niemand daadwerkelijk bij ABN AMRO werkte. Het keiharde en hobbelige veld werkte in het voordeel van de Hoefsche Helden op het moment dat Erik de bal ver over de middenlijn schoot en de bal hoog door stuiterde richting het vijandelijke doel. Jeroen was eens een keer sneller dan zijn verdedigers en had de keeper te ver voor zijn doel zien staan. Met een geplaatste kopbal legde hij de bal met een boog over de uitgekomen keeper het doel in: 1-0. ABN AMRO probeerde ondertussen met lange ballen vanuit de verdediging de fysiek sterke voorwaartsen te bereiken. Daarbij vroeg onder druk gezet door de aanvallers en middenvelders van HSV. Nick "Alves" Roodenburg, Ilja, het jonge talent Ingmar "Jethro" Aafjes en Kip bleken deze avond echter goud waard in de verdediging en tot uitgespeelde kansen leidde dit in deze fase dan ook niet. Gilles had deze avond ondertussen besloten alles met buitenkantje rechts te geven. Met wisselend succes, maar toegegeven: zijn met gevoel gegeven buitenkant voet pass op Kris was er één om in te lijsten. Binnen een paar seconden had Kris een voorsprong op zijn verdedigers en één op één met de keeper rondde Kris beheerst met zijn binnenkant (!) af. Hij kon het dus wel. Op het middenveld kwamen de sterk spelende invaller Menno, Armed en Alex vaak goed voor hun man, waardoor HSV er op de counter vaak gevaarlijk uit kon komen. Een nieuwe pass van Gilles, leverde een derde doelpunt toen Jeroen één op één afrondde met de keeper, maar deze goal werd afgekeurd wegens vermeend buitenspel. ABN AMRO werd nu wat sterker en begon steeds meer schoten op het doel van Erik te lossen. Erik die deze avond een sleutelrol zou gaan vervullen. Vanaf de rechterkant kwamen de bankiers steeds vaker door en na een scrimmage voor het doel ging de ontzettend irritante nummer 11 van de uitspelende thuisploeg over het been van Kip. Een terechte strafschop als gevolg. Deze werd snoeihard ingeschoten door de rechtsback, Erik kansloos achter latend. Het intiatief ging nu weer over naar HSV en na een splijtende pass van Alex was Kris wederom te snel voor de verdedigers van ABN AMRO. Op het laatste moment zat er voor één van hen niets anders op dan aan de noodrem te trekken, wat een nieuwe penalty opleverde. Alex schoot deze beheerst binnen en dus was het 3-1. ABN AMRO schoot een keer rakelings naast en bleek niet zorgvuldig in de afronding. Vlak voor rust werd een corner door Kris door iedereen gemist, maar was het Jeroen die bij de tweede paal kon inkoppen. Zodoende werd er met een comfortabele voorsprong gerust.

De tweede helft zou echter helemaal anders zijn. Allereerst was de duisternis nu ingetreden wat het inschatten van de bal lastiger maakte. Jasper kwam het veld nu in voor de geblesseerde Armed die de waanzinnige nummer 11 in zijn rug had gehad bij een kopduel. Ivar verving Jeroen voorin. Ook ABN AMRO had wat omzettingen gedaan, zodat het achterin wat snellere mensen had staan. Ondanks de marge van drie gingen de Amstelveners er nog helemaal voor. Wat volgde was een stormloop op het doel van Erik. Bij een van de eerste aanvallen bleek de verdediging nu niet bij machte om het tij te keren. Eén op één met Erik ging de nummer 11 schreeuwend naar de grond op het moment dat Eriks voeten de zijne raakten. In tegenstelling tot afgelopen zaterdag waren de strafschoppen tot nu toe allemaal te billijken. Met de aansluitingstreffer op zak nam de ABN storm verder toe en zo ook de overtredingen die HSV tegen kreeg, maar Erik tikte de ene na de andere bal op onmogelijke wijze uit zijn doel. Zo werd een vrije trap met een vervaarlijke stuit op miraculeuze wijze uit het doel geranseld en kon hij van dichtbij de bal met een reflex nog over het doel tikken. Ook ontsnapte HSV aan een derde strafschop toen Menno aan de noodrem moest trekken. Aan de andere kant begon ABN AMRO nu te schoppen naar alles wat bewoog. Kris had op een gegeven moment meer het idee dat hij bezig was met hordenlopen. Een charge op zijn voet noopte hem om om een wissel te vragen. Jeroen kwam er nu voorin weer in. Dat was van korte duur, want toen Nick met kramp het veld moest verlaten kwam Kris weer in de spits. Het leek alsof ABN AMRO in de rust in plaats van thee een lading speed tot zich had genomen, want de sfeer was op zn zachtst gezegd opgefokt. Na een overtreding van Alex werd de HSV aanvoerder zowat besprongen door het halve team van ABN AMRO 2. Toen hij daarbij een duw kreeg liet hij zich theatraal vallen, zoals Lothar Mattheus in zijn beste jaren: een knap staaltje overacting. Dit was olie op het vuur, want nu waren er opeens twee keer zoveel spelers van de thuisspelende uitclub die Alex wilden aanvliegen. Toen de gemoederen wat bedaard waren, kreeg de duwende speler een tijdstraf van 5 minuten van de scheidsrechter en HSV een vrije trap tegen voor de overtreding. ABN AMRO rook nu bloed en het duurde niet lang voordat de bal wel in het net lag via één van de spitsen die bij een scrimmage voor het doel attent bleek. HSV zat niet op penaltys te wachten, dus moest de voorsprong verder verdedigd worden en dat lukte na de 4-3 verbazend goed. Erik redde nog een keer knap, maar voor de rest werden de meeste ballen vakkundig weggepoeierd door de verdediging en sporadisch kwam HSV nu zelfs weer in de buurt van het doel van de tegenstander. Zowel Alex als Ivar waren uit fraaie vrije trappen zeer dichtbij een goal, maar ook de keeper van ABN AMRO stond goed te keepen deze avond. Na een aardig lange blessuretijd vond de scheidsrechter het welletjes.

Einduitslag: ABN AMRO 2 - HSV '69 3 (beker) 3-4 (rust 1-4)

De Hoefsche Helden versloegen voor de vierde maal dit seizoen een vierdeklasser en stonden de Hoevenezen naar verluid in de halve finale van de KNVB beker. "Vanaf nu zijn het alleen nog maar finales", sprak de coach na afloop wijs en zonder dat men acht sloeg op zijn wijsheid vierde de Helden alweer hun dertiende overwinning van het seizoen. Op naar de Kuip!