Overtuigende 4-0 verzekert Atalante H1 van nacompetitie

Met een eenigzins gehandicapt team kwam Atalante naar de thuiswedstrijd tegen VV Amsterdam. Sven was van een welverdiende vakantie aan het genieten en Jeroen Drost lag ziek thuis op bed. Maar gelukkig werd ons team versterkt met aanstormend jeugdtalent Yorick. (Schrijf ik dat goed zo? Ik heb nog wel eens wat moeite met namen en de schrijfwijze daarvan..) We begonnen dus met de basis in het veld waarbij Frans zich opwierp om op de bank plaats te nemen en ons te coachen. Wat dus betekende dat Jorick (zo misschien) Frans mocht vergezellen. De eerste set liep een beetje zoals we al de laatste 4-5 competitiewedstrijden spelen, stroef maar toch de hele tijd de overhand houden. Iedereen was wel goed aan het spelen maar niet echt als een team. Er werd niet goed gewerkt en net niet attent genoeg gespeeld waardoor Amsterdam toch bij kon blijven. De eerste set was op zijn zachtst gezegd niet erg spectaculair, maar wel winst: 25-21.

Na een inspirerende peptalk van Frans over teamspirit en spelplezier verbeterde de inzet van Atalante aanzienlijk. De passing begon meteen te lopen en leverde de ene na de andere goede tot redelijke pass af. Waardoor ons gevaarlijkste wapen, de middenaanval, in stelling gebracht kon worden. De ene na de andere bal werd met geweld ingeslagen en Jeroen Moolenaar combineerde er lustig op los. Dan werd Leroy weer eens vrij gespeeld om er een A1 in te rossen, (ik geloof dat Ton onze scheidsrechter er nog een piep van in zijn oren heeft zo hard was die knal) en dan weer Erik die er een mooie kruis-staffel op de 4 meter lijn inknalde. In een poep en een scheet was het dan ook 9-1 voor Atalante. De aanvals- en blokkeermachine bleef op volle toeren draaien en Amsterdam kwam er niet meer aan te pas. Op 19-10 werd ook nog even ons geheime wapen Yorik ingezet. (zo dan?) Wat nog wel enige voeten in de aarde had aangezien Iwan zo hard naar de aanvallers en de spelverdeler van de Amsterdam stond te schreeuwen, dat hij niet eens door had dat hij eruit moest. Maar na herhaaldelijk roepen en een duwtje van Erik, kwam Yorrick (zo?) in het veld op de buitenpositie. De eerste bal die hij kreeg sloeg hij netjes tussen het blok door en scoorde daarmee zijn eerste punt. De A-side crew verslapte geen moment meer en sloot deze set af met een aantal puike reddingen en sterk en flitsend aanvallend werk, waardoor de stand op 2-0 kwam met de setstand 25-14.

De laatste 2 sets was de thuisploeg helemaal los en Amsterdam wist niet meer wat ze moest ondernemen om de wedstrijd te breken. Atalante bleef met plezier, maar zeer alert spelen. Wat ook meteen terug te vinden was door het uitstekende verdedigende werk van de groen-gelen. Zelfs ballen die nog maar 10 cm boven de vloer waren werden nog over het net gewerkt, en snel stond het blok weer paraat als een onhoudbare vestingmuur. Robert Hardeman was geweldig op dreef en sloeg de ene na de andere korte steek snoeihard in en pas in set 4 hadden de Amsterdammers het in de gaten: "Verrek die aanvaller is links!!?" De buitenaanval had mooi voordeel van de goed scorende middenaanval en kon makkelijk scoren met het 1-mans blok. Zeker als de tegenstander in de rally gaat roepen dat de bal achterover gaat, want dan is verdeler Jeroen Moolenaar niet te beroerd om dan juist de andere buitenkant in stelling te brengen waar een Leroy of een Erik dan hard binnen de lijnen mepten. Mooi gelegenheid om Yoric (zo misschien) weer de gelegenheid te geven om 2 keer goed in te vallen. (mits wissel Iwan het hoorde).. De sets eindigden met 25-16 en 25-10 overtuigend. Met de 4-0 zijn de Vinkeveners met 17 punten voorsprong op de nummer 3 nu echt verzekerd van de P/D wedstrijden op vrijdag
26 april.

Het publiek heeft weer eens van een ouderwets goed en plezier makend Atalante H1 kunnen genieten. Bedankt voor het aanmoedigen en het weer in grote getalen aanwezig zijn! Het word zeer gewaardeerd door ons als H1!!!! En Yorick, Yoric, Yorik, Yorrick, Yorric, Yorrik bedankt voor het invallen.