HSV '69 zaterdag 3 speelt gelijk in streekderby

HSV 69 3, beter bekend als de Hoefsche Helden, speelden afgelopen zaterdag thuis in De Hoef de Rondeveense derby tegen Argon 9. Onverwacht een duel met belangrijke inzet, want koploper Argon had juist de week ervoor punten laten liggen. Hierdoor lag de titelstrijd, met slechts twee verliespunten verschil in het voordeel van Argon, weer open. Wetende dat het resterende programma van Argon alleen laagvliegers bevat moest er door de Hoefsche Helden dus gewonnen worden om vlak voor het einde van het seizoen de nieuwe koploper te worden.

Onder een stralende zon, maar met een harde wind schuin over het veld, trad HSV met zestien man, bijna op volledige oorlogssterkte, aan om de beslissende stap in de titelrace te maken. De Helden begonnen fel aan het duel en zette de tegenstander vast op eigen veld. Argon had het in deze fase mede door de straffe wind moeilijk om de bal bij de voorwaartsen te krijgen. Veel ballen waaiden over de zijlijn of werden weer terug de eigen helft op geblazen. De thuisploeg speelde opportunistisch en gebruikte de wind met name om snel richting het doel van de tegenstander te komen. De eerste grote kans was dan ook voor de Hoefsche Helden na een hoge uittrap van Erik. De bal stuitte ver door in het strafschopgebied van de tegenstander waar Jeroen de bal in één keer uit de lucht op de pantoffel nam. De finesse in het schot ontbrak, zodat de bal hoog over het Argondoel vloog. Dat de verdediging de meest kwetsbare plek van Argon is bewees een volgende kans die ontstond toen Jeroen na een ingooi voor de zoveelste keer eenvoudig weg kon draaien bij zijn bewaker en de bal voor kon geven op de goed ingelopen Dennis. Diens inzet verdween maar rakelings over de lat. Aan de andere kant begon Argon er nu ook gevaarlijk uit te komen. Het moest het daarbij met name hebben van steekpasses op de rappe voorwaartsen. De sterk keepende Erik kon bij een aantal levensgrote kansen echter knap redden. Ondanks de grote mogelijkheden voor Argon bleef HSV met grote inzet vechten voor elke meter gras (want zoveel gras stond er immers niet meer). Zo nu en dan werden er ook goede combinaties opgezet. Dennis en Kris konden op links een aantal keer goed doorkomen, maar dat leidde niet tot levensgrote mogelijkheden. Opvallend was dat met name Argon steeds meer overtredingen nodig had om in de duels overeind te blijven. Leidsman Joost Schouten die de weken ervoor nog reserve eerste klasse had gefloten, was gelukkig neergedaald naar deze zonovergoten kelder van het amateurvoetbal om de spelregels middels zijn scherpe leiding in ere te houden. Een van de overtredingen van de bezoekers leverde een vrije trap op die door Alex van grote afstand naast het doel werd gekegeld. In deze fase moest HSV het hebben van kleine kansjes uit spelhervattingen. Argon was echter gevaarlijker: het schoot een keer voorlangs en raakte zelfs het aluminium. Het was nu hopen op het aloude adagium "als de bal niet in het ene doel valt, dan valt ie wel in het andere." Voor deze hoop werkelijkheid werd waren de eerste vijfenveertig minuten voorbij.

In de rust werd onder het genot van een bakje thee de noodzaak van scherpte in de duels aangestipt. Hierbij werd de nadrukkelijke wens geuit om te zorgen dat de steekpass vanuit het middenveld niet gegeven kon worden. De tegenwind maakte het voetballen voor de Hoefsche Helden in de tweede helft echter moeilijk. De hoge ballen die alle kanten op dwarrelden regenden als herfstbladeren uit de lucht. Op karakter werd om elke bal gestreden, maar de zeldzame neutrale toeschouwer (er waren overigens veel partijdige toeschouwers) zat deemoedig het tafereel te aanschouwen. De grote kansen die Argon de eerste helft kreeg waren de tweede helft spaarzamer. Ook de bezoekers hadden het moeilijk met de wind die ervoor zorgde dat veel diepe ballen over de achterlijn waaiden. De verdediging onder leiding van de rustgevende Colin kon bovendien veel ballen onderscheppen. De spanning nam toe en het werd nu een voetbalgevecht waarbij de gasten zich van veel kleine overtredingen bleven bedienen. Dit had veel gemekker door de Argonauten tot gevolg. Typisch genoeg lieten met name een aantal meegereisde ouders van de Argonauten zich gelden richting scheidsrechter en tegenstander. Een probleem in het jeugdvoetbal, waar de overheid ter bestrijding middels reclamecampagnes belastinggeld in pompt, maar tot deze zaterdag waren té fanatieke vaders nog onbekend in het seniorenvoetbal. Dat de vader die zich daarbij het meest liet kennen de matig leidende scheidsrechter van de uitwedstrijd in Mijdrecht was, leidde in het Hoefsche kamp tot smalende gezichten. Zijn verkiezing op plaats twee in de door onze commissie ingestelde thuisfluit-top-tien was immers legendarisch. Hoe dan ook, de vaders en de overige Argonauten werden beloond toen de bal na Hoefsch balverlies op het middenveld snel richting de linksbuiten werd gecounterd. De aanvaller lifte de bal vervolgens met een boog knap over Erik heen: 0-1. De Hoefsche Helden moesten nu twee keer scoren om nog kans te maken op de titel. Een groot compliment voor de Hoevenezen is dat het hele team ook in deze fase met fanatisme bleef werken voor het resultaat. Het vertoonde spel verdiende wellicht geen schoonheidsprijs, maar de 'spirit' bleef in de ploeg. Dit opportunisme werd verder vormgegeven door van 4-4-2 over te gaan op een 3-4-3 systeem systeem met de snelle Alex achterin. Nadeel van deze plotselinge omzetting was dat op een gegeven moment niemand meer precies wist waar hij stond, zodat het in praktijk meer een 3-1-2-4 opstelling was, ofwel -4 voor de rekenkundigen onder ons. De Hoefsche Helden werden, ondanks het ontbreken van een lijn in het spel, in deze fase sterker. Het aantal overtredingen van Argon nam daarbij exponentieel toe en zo ook de hoeveelheid schuim om de mond van de meegereisde vader annex vaste scheidsrechter van Argon 9 uit Mijdrecht. Het was dan ook niet verwonderlijk dat HSV kansen begon te krijgen uit de vrije trappen die volgden. Een lange bal van Alex die de zestien werd ingepompt kon door Jeroen voor de te laat uitgekomen keeper op doel worden gekopt, maar de bal viel net op de lat. Een vrije trap van Gilles miste eveneens doel. Even later kon Kris via een uitbraak op de rechterkant de bal op Jeroen spelen, maar de aanname van laatst genoemde was niet goed, zodat deze aanval verder geen kans opleverde. De gedroomde goal kwam er wel toen Gilles schot bij een volgende vrije trap gesmoord werd door de muur en de door de muur gesijpelde bal daarstilviel op de penaltystip. Jeroen was er nu als de Hoefsche kippen bij om de bal door de handen van de keeper het doel in te rammen: 1-1. De Hoefsche Helden roken nu bloed en gingen op zoek naar de overwinning. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ook een aantal Hoefsche Helden, zoals onze speler-coach, zich in deze fase schuldig maakten aan 'Van Bommelachtig' gedrag, incl. verwensingen naar de grensrechter, discussies met toeschouwers, vragen om gele kaarten en applaudisseren voor de scheidsrechter. In dat opzicht was het van beide kanten een wedstrijd met emotie. In het vervolg werd een voorzet door een Argon verdediger nog rakelings langs het eigen doel geschoten. De winnende treffer kwam er echter niet meer, een aantal late hoekschoppen ten spijt.

Een enerverend voetbalgevecht zonder goed voetbal, maar met inzet en passie. Een qua spelbeeld verdiende 1-1 tot gevolg. Een overwinning voor de Hoefsche Helden was niet verdiend geweest, maar daardoor niet minder gewenst. Aan zoveel geluk ontbrak het vandaag echter, waardoor we er reëel gezien vanuit kunnen gaan dat Argon 9 kampioen in deze reserve vijfde klasse zal worden.