Al weken geleden werd de spanning voor deze wedstrijd al opgevoerd in het gastenboek op de Atalante website met wat mentale oorlogsvoering. Geheel terecht, want als je de stand in deze poule mocht geloven zou dit de eerste kraker van het seizoen worden. Zowel Atalante als SAS '70 hadden al hun wedstrijden met een maximaal resultaat (4-0) gewonnen, maar geen enkel team uit de top 3 in deze poule had nog tegen elkaar gespeeld. Dus het kon alle kanten op gaan ...
Met het thuisvoordeel in de Boei, een enthousiast publiek, maar toch ook wat gezonde spanning werd begonnen met de warming up en het inslaan. Als snel werd duidelijk dat SAS '70 een geheel andere tegenstander zou worden dan die we tot nu toe tegen waren gekomen: veel lengte en een sterk aanvallend team.
De eerste set merkte je dan ook dat Atalante een beetje moest schakelen van een verdediging die rekening hield met prik- of boogballetjes, naar een blokkend en in het achterveld scherp spelende verdediging. Daarnaast speelde SAS '70 afhankelijk van hun positief met of 2 of 3 aanvallers, waardoor het af en toe ook een beetje zoeken was. De eerste 10 á 11 punten gingen dan ook erg gelijk op en geen van beide teams kon meer dan 1 of 2 punten uitlopen. De tweede helft van de set kreeg Atalante echter steeds meer grip op de wedstrijd, op alle posities werd sterk aangevallen waarbij snoeiharde smashes aan de buitenkant van Remco en Joost werden afgewisseld met tactische balletjes of ingehouden smashes, gebruikmakend van het gat midden in de verdediging van SAS. Hierdoor ging het opeens hard en kon Atalante uiteindelijk de set met 25-15 winnen.
Het puntenverloop in de tweede set leek eigenlijk veel op die in de eerste set, behalve dat Atalante duidelijk beter en vrijer in zijn vel zat. Hierdoor kwam steeds meer variatie in het spel waar SAS zichtbaar problemen mee had: Joep bleef in het midden doen waar hij goed is (knallen) en Bas wisselde zijn aanvallen af met geplaatste ballen, op zoek naar gaten in het achterveld en zwakke plekken. In de tweede set ging spelverdeler Stefan ook steeds beter gebruik maken van Koen op de diagonaal, die op deze positief Max moest vervangen en dit zeer overtuigend deed. Vanaf de 10 punten werd er dan ook weer gestaag uitgelopen, echter aan het eind kwam SAS een stukje dichterbij waardoor de set uiteindelijk 25-19 gewonnen werd.
In de derde set mocht de licht geblesseerde Martijn invallen voor Bas. In het begin nog een beetje zenuwachtig in de pass en aan het net voorzichtig zijn schouder testend, kwam hij uiteindelijk ook lekker in het spel met wat sterke blocks en tactische balletjes. In deze derde set merkte je aan de kant van SAS dat het begon door te dringen dat deze wedstrijd hun aan het ontglippen was: het spel werd iets rommeliger en er slopen kleine foutjes in. Atalante maakte hier goed gebruik van door hun eigen spel consistent te blijven spelen en weinig fouten te maken. Met 25-10 was de eerste nederlaag van het seizoen voor SAS een feit.
Maar dan de beruchte "Heren-5-vierde-set" ... Zou het weer onnodig spannend worden? Met de mantra in het hoofd van coaches-duo Sjaak en Kees ("Het is weer 0-0!") begon Atalante geconcentreerd, maar vrij spelend aan de 4de set. Nog even extra aangemoedigd door Roos en Heren 3, die net VHZ afgedroogd hadden, is Atalante deze set eigenlijk geen enkel moment meer in de problemen gekomen. Het leek er op dat SAS zich berust had in een 4-0 nederlaag. Bas mocht het laatste deel van de set nog het veld in voor Martijn, zodat hij de wedstrijd die hij zo sterk begon ook zo mocht eindigen. Met wederom een 25-15 overwinning vertrok Atalante in opperbest humeur naar de kleedkamers.