Verrassende jazz van meesterlijke kwaliteit in De Boei

Cultura De Ronde Venen presenteerde afgelopen zaterdag in De Boei in Vinkeveen het Diederik Ruisch Quintet. Een vrij nieuw jazz-quintet onder leiding van de Mijdrechtse trompettist en bandleider Diederik Ruisch, voor deze avond aangevuld met Tim Welvaars, meester op de mondharmonica.

De heren betraden strak in het pak het podium. Dit zou serieus worden... Maar gelukkig openden ze direct met een grap om het ijs te breken. Heel toepasselijk begonnen ze hun optreden in De Boei met de song Relaxin'. En zo was de sfeer ook meteen, zowel bij het publiek als op het podium: relaxed.
Terwijl de arrangementen niet makkelijk waren, speelde de ritmesectie ze als een geoliede machine. Daardoor ontstond een mooie basis voor de Zweedse trombonist Michael Rörby en Diederik Ruisch op trompet.

Met gemak won het quintet het publiek voor zich. Waarschijnlijk ook omdat deze jazzformatie in tegenstelling tot de gasten op andere jazzavonden bij Cultura niet putte uit het ‘Great American Songbook'. Zaterdagavond werd er gekozen voor composities die varieerden van de Zweedse pianist Adam Forkelid tot Thelonious Monk. De warme jazzklanken van Forkelid, die je niet snel verwacht van een muzikant uit Zweden, bleken ook zeer geschikt om het pianospel van Mark van der Feen goed uit de verf te laten komen. Een meerwaarde van het zaterdagavondconcert in De Boei was ook dat het quintet door enkele bandleden zelf vervaardigde composities uitvoerde, zoals het door drummer Anton Burger geschreven Tara.

Daarna mocht mondharmonicaspeler Tim Welvaars zijn opwachting maken. Tot groot genoegen van de toehoorders begon hij Mistig rooie beest uit de film ‘Turks Fruit' te spelen. Dit klonk de zaal letterlijk en figuurlijk goed in de oren. Welvaars speelde direct met veel gevoel en passie, alle noten die je op een piano ook kunt spelen wist hij uit zijn kleine mondharmonica te halen. Hij bewees daarmee dat hij de meeste aanspraak op de ‘mondharmonica-troon' maakt als zijn leermeester Toots Tielemans er ooit niet meer zal zijn.

Het quintet en Welvaars speelden vervolgens een funky versie van Bluesette van Toots Tielemans, waarna er een verrassende wisseling op het podium plaatsvond. Tim Welvaars nam plaats achter de vleugel om zijn song Intimicy te spelen. Terwijl hij met zijn linkerhand pianospeelde, speelde hij tegelijkertijd met rechts mondharmonica.
Voor de pauze moesten het Diederik Ruisch Quintet en Tim Welvaars nog een beetje aan elkaar wennen, maar na de pauze was daar niets meer van te merken. De heren van het quintet hadden hun draai gevonden en gingen knallend verder met Cedar's Blues, waarna Welvaars zich weer bij hen voegde om mee te spelen op het door trombonist Michael Rörby geschreven Winter Waltz en Isn't she lovely van Stevie Wonder.

Extra bijzonder was dat Tim Welvaars dit laatste nummer nota bene met Stevie Wonder zelf heeft gespeeld toen hij in Los Angeles woonde. De inspiratie die dat Welvaars gaf, golfde zaterdagavond nog na in zijn spel.
Heerlijk was het ook als Jos van Bueren levendige solo's speelde op zijn contrabas. Uit slechts vier snaren wist hij zoveel variatie te halen! Dat was ook te merken bij de diverse nummers die nog volgden, waaronder Sassy Frassy, Just me en Killer Joe, waarin het gehele Diederik Ruisch Quintet kon excelleren en losgaan. Het slotstuk van de avond was een knallende finale met de song Spark Plug, met volop ruimte om te improviseren.

De volgende gast die Cultura De Ronde Venen ontvangt, is zangeres Petra Berger. Zij staat vrijdag 30 november, samen met haar live band, in De Meijert voor haar Jubileumconcert. Tijdens dit optreden, dat om 20.30 uur begint, komen al haar muzikale belevenissen en herinneringen uit de afgelopen vijfentwintig jaar voorbij. Kaarten zijn nu al te reserveren via www.cultura-drv.nl. Wees er snel bij, want vol is vol!