VZOD houdt de spanning er in

VZOD HOUDT DE SPANNING ER IN

VZOD is verwikkeld in een opwindende slotfase van de zaalcompetitie. Om zich voor volgend seizoen te verzekeren van weer een optreden in de tweede klasse zullen er in de komende drie wedstrijden nog voldoende punten behaald moeten worden. Door de zeer goede pot van vorige week tegen de aanstaande kampioen werd er voldoende zelfvertrouwen getankt voor het belangrijke duel van afgelopen zaterdag uit tegen Luno. De eerste goal van de wedstrijd viel voor Luno waarna Bart Verheul van afstand egaliseerde: 1-1. Nadat Luno op 3-1 was gekomen, stuurde Verheul zijn tegenstander met een fake het bos in maakte zelf de aansluiting 3-2. Josine Verburg en Martijn Vervark knalden de Kudelstaarters vervolgens op een 3-4 voorsprong. Na de gelijkmaker was het Verburg die vanachter de korf met een mooie doorloopbal de 4-5 scoorde. Door twee makkelijk gegeven strafworpen werd Luno weer in het zadel geholpen: 6-5. Vervark liet toen zijn klasse nog maar eens zien en legde twee heren van Luno in de luren: 6-6. Na doelpunten over en weer, door wederom Verburg en Vervark, prijkte er vijf minuten voor rust een 8-8 op het bord. Luno werd opgezweept door haar thuispubliek en steeg, mede door de trommel en toeters boven haar zelf uit en zo ontspon zich een spannende wedstrijd. Toen…een merkwaardig moment dat niet zonder gevolgen bleef. Bij de vakwisseling lag er ineens een speler van Luno op de grond. Een andere speler van Luno ging verhaal halen bij de vermeende dader, Verheul, en dacht zo voor eigen rechter te spelen. De matig leidende scheidsrechter, die er dikwijls niet dicht bovenop zat, toonde hem de rode kaart. Na overleg met zichzelf en onder luid gejoel van het thuispubliek vond hij dat ook VZOD gestraft moest worden en toonde ook de verbaasde Verheul dan maar de rode kaart. Dit terwijl hij in eerste instantie het ontstaan van deze tumultueuze fase niet waargenomen leek te hebben. De handige schwalbe van de Luno speler betekende uiteindelijk wel dat de sterk spelende Verheul kon gaan douchen. Voor hem in de plaats kwam Nils van Os binnen de lijnen. Beide teams waren door het voorval lichtelijk van slag maar uiteindelijke herpakte Eric Spaargaren zich als eerste: 8-9. De ruststand werd bepaald op 9-9 en zo konden de ploegen weer enigszins orde op zaken stellen. Na rust liep Luno, aangemoedigd door haar luidruchtige supporters, uit naar 14-11. Onder aanvoering van Vervark, die Luno voortdurend pijn deed, bleef VZOD in eigen kansen geloven en was het van Os die een strafworp versierde die door Spaargaren feilloos benut werd. Vervolgens scoorde Dineke de Boer onder de paal de 14-13 en was alles weer mogelijk. Aanjager Vervark werd weer eens onreglementair afgestopt maar helaas werd de strafworp niet verzilverd. Na afvang belandde de bal echter gelijk bij Vervark: 14-14 van afstand. Vervark was hot en een Luno speler dacht na het akkefietje in de eerste helft ook hem met een loze buiteling een kaart aan te smeren. Helaas voor de Linschoters tuinde de leidsman er niet voor een tweede keer in. Van Os en Verburg brachten het team van trainer/coach Frits Visser met goal vier en vijf op rij voor VZOD op 14-16 voorsprong. Luno gaf zich echter niet gewonnen en toonde nog maar een portie vechtlust. Hun publiek ging er voor de laatste keer achter staan en de mysterieuze krachten van de sport zorgden ervoor dat VZOD in de slotfase verbleekte en Luno juist in een flow kwam. In de laatste tien minuten waren de rollen dus weer volledig omgedraaid en was Luno de bovenliggende partij. Nu was het VZOD, dat toch al niet over veel schijven makkelijk de korf vindt, dat er in zeven minuten vijf om de oren kreeg. Daarna werd er niet meer gescoord en kon de teleurstellende eindstand van 19-16 genoteerd worden. Zoals trainer/coach Visser na afloop verwoordde: “Dit was de eerste kans om ons definitief veilig te spelen in de tweede klasse. Helaas is dit niet gelukt, maar aanstaande zaterdag de tweede wedstrijd om dit te bewerkstelligen.” Dit moet dan thuis gebeuren tegen ZKC’31 om 19.20 uur in de Proosdijhal.