Atlantis 1: Kan je 2018 beter beginnen?

De kalkoenen en rollades zijn naar binnen gepropt. Vervolgens kwamen de oliebollen en appelbeignets er nog eens achter aan. En toen was het ineens 2018 en konden we er weer met z’n allen volle bak tegen aan. Na twee korfballoze weken was in de training te voelen dat het lichaam nog even al het voedsel (en ook de drank) moest verteren, maar uiteraard was de formatie uit Mijdrecht, gesponsord door van Walraven, er klaar voor om het jaar eens knallend te gaan beginnen.

Op bezoek kwam DKV uit IJmuiden. Een oude bekende kon je toch wel zeggen, want zodra beide ploegen in de 3e klasse actief zouden zijn, werden ze eigenlijk altijd wel aan elkaar gelinkt. Bij Atlantis was er 1 wijziging ten opzichte van de basis die er stond voor de kerst. Berry de Jong mocht zijn opwachting maken op de plek van Maarten Helsloot.

Na misschien wel de schattigste oploopsessie van het jaar met de grote groep kangoeroes en de F1 als teams van de week, werd er nog door 1 speelster een kans genomen, maar helaas werd deze gemist. Toch door alle schattigheid kon je wel al merken dat de wit-blauwe formatie hierdoor al een puntje voor stond misschien. 

Waar bij Atlantis het 2de schot gelijk viel, viel bij DKV het eerste schot van een persoon gelijk in het gele mandje en was de wedstrijd ook meteen goed onderweg. Echter wist de ploeg uit Mijdrecht beter door te pakken. Berry, Jelmer en Lynn allemaal met lekkere schotjes brachten het gat op 4-1. DKV kon het niet helemaal bij benen want elke keer als zij er één scoorde ging Atlantis er met 2 overheen wat resulteerde in een 9-3 voorsprong. 

Halverwege de eerste helft merkte je toch even dat er een dipje ontstond in het spel van de thuisploeg. Het looptempo zakte iets in en hierdoor leek DKV even op adem te kunnen komen en ook weer mee te kunnen scoren. Sander legde nog wel de 10-4 erin, maar binnen 2 minuten stond het weer 10-6 na, nog wel even gezegd te hebben, een hele mooie en lekkere doorloopbal van de tegenstander. De 11-6 viel gelukkig snel erachteraan, maar toen bleef het even stil in de zaal. Beide teams kwamen niet tot hun gewenste spel en het wilde gewoon allemaal even niet vallen. Maar de stilte werd gebroken door gelegenheids-aanvoerder Jeroen die de vakken weer aan het wisselen bracht.

Na de 13 en 14-6 van Jelmer en Berry kwam misschien wel het merkwaardigste moment van de wedstrijd. De klok stond allang stil voor de laatste minuut, en beide teams begonnen paniek aanvallen neer te zetten voor het laatste doelpuntje voor de rust. Aanvallen met 8 schoten ontstonden, one-handers, omdraaiballen je kon het zo gek niet verzinnen. Alles om nog 1 goaltje te maken. Maar toen bleek ineens dat er nog 3 minuten te spelen waren. Huh?! Nieuwe regels in 2018? In de zaal ook 2x 35 net zoals buiten. Foutje van de scheidsrechter bleek achteraf, maar Atlantis ging hier wel het beste mee om: 3 minuten, 5 goals. Dat moest de tegenstander wel even geknakt hebben. Met 19-7 gingen beide teams even lekker chillen in de kleedkamer. 

Coach Arjan Baerveldt gaf nog wel aan dat het wel zaak bleef om door te blijven gaan ook al was het om des keizers baard. En waarschijnlijk zei de coach van DKV precies hetzelfde want uit de rust vandaan begonnen zij wel gelijk met 2 doelpunten. Maar toen begon het Atlantis afschiet kwartiertje. Van 19-9 naar 29-10 dankzij allemaal schoten van ver en dichtbij. Over alle fronten ook: Amy, Joyce, Jelmer, Sander, Janneke (2x), Jeroen (2x) en uiteindelijk Berry met zijn 7de en zijn 8ste doelpunt van de wedstrijd waren lekker op dreef. Het was alleen jammer dat Lynn te lui was om dit verslag te schrijven en in dit kwartiertje ook even mee wilde doen, want anders was het wel een unicum geweest dat alle spelers in het veld een doelpunt maakte binnen een kwartier.

Het was hierna natuurlijk wachten op de 30ste van vandaag en die kwam er ook. U mag zelf raden door wie, ik kan je alleen wel vertellen dat het een persoon was die nooit maar dan ook NOOIT een doorloopbal scoort, maar nu dus wel. En dat we nog steeds op ‘haar’ rondje drinken zitten te wachten! Inmiddels werd er nog even gewisseld en mocht Timo Jongerling invallen bij het vlaggenschip. Een prima invalbeurt al zou ik het zelf zeggen, want hij droeg er mede aan bij dat de andere vakgenoten nog even konden scoren. Lynn was inmiddels weer wakker geworden en maakte nog de 31ste. Janneke maakte met een omdraaibal de 32e en Sander besloot de wedstrijd met nummer 33 tegen 14 van de opponent. 

Je mag wel zeggen een knallend en spetterend begin van de ploeg uit Mijdrecht die weer liet zien dat ze mee willen blijven doen in de top! Dan kan ik u nog namens de ploeg nog zeggen dat wij u een geweldig en gezond 2018 toewensen en ook dat u veel kijk plezier blijft houden aan onze wedstrijden. Er zullen nog veel spannende potjes volgen en hierbij hebben wij echt uw support hard nodig. Volgende week alweer namelijk 13 januari speelt eerst het 2de om half 5 en vervolgens het 1ste om 17:50 tegen DTS (E). Wij hopen u allemaal weer te kunnen aanschouwen!