Wethouder Zijlstra spreekt met inwoners die het financieel niet breed hebben

Wethouder Ria Zijlstra heeft woensdag gesproken met inwoners die leven van een minimum inkomen. Doel van het gesprek was om van inwoners zelf te horen waar ze in het dagelijks leven tegen aanlopen en waarin zij ondersteund willen worden.

“Wij spreken met veel maatschappelijke organisaties zoals de Voedselbank, welzijnsorganisatie Participe en Mee en scholen. We hebben ook cijfers over het gebruik van uitkeringen en van regelingen voor minima. Maar het is zeker zo belangrijk om met de mensen zelf te spreken waar het om gaat,” zegt wethouder Zijlstra.

De deelnemers aan het gesprek lieten weten het te waarderen dat de gemeente het initiatief heeft genomen om in gesprek te gaan. Dat de gemeente haar dienstverlening en het beleid moet verbeteren staat volgens de deelnemers als een paal boven water. De deelnemers aan het gesprek lieten weten veel beter geïnformeerd te willen worden door de gemeente over welke regelingen er allemaal bestaan waar zij mogelijk recht op hebben. “Vaak wordt ons verteld wat er niet mogelijk is. We willen graag weten wat er wél mogelijk is,” aldus een van de deelnemers. De tijden om het Sociaal Loket te bellen (van 9.00 tot 10.30 uur) en het baliespreekuur op woensdagmiddag zijn veel te beperkt volgens de deelnemers. “We leven dag in dag uit met stress. Bonnen verzamelen voor de gemeente, formulieren invullen, instanties bellen. Maar ook zorgen over of we de huur en zorgpremie kunnen betalen, of we wel eten kunnen kopen, de verjaardag van onze kinderen kunnen vieren en dat er op school getrakteerd kan worden. Dan realiseer je ineens dat je nog met de gemeente had moet bellen. En dan bel je net na half 11. Te laat dus. Dan gaat er weer een hele dag overheen totdat je weer kan bellen. Of nog erger, een heel weekend.”

Potje voor sociale activiteiten

Ook zou er een potje moeten komen voor volwassenen die nog geen 65 jaar zijn. De deelnemers aan het gesprek zitten in de leeftijdscategorie tussen de 18 en 65 jaar. Voor hen is er geen potje om mee te doen aan sociale activiteiten. Met je kinderen meegaan naar een museum of de bioscoop is er niet bij. De reiskosten om er te komen en het entreekaartje zijn simpelweg te duur. “Voor het museumkaartje voor je kinderen kan je wel bij de gemeente terecht bij het declaratiefonds jongeren, maar als volwassene kan je daar niet terecht.” Ook meedoen aan een beweegactiviteit zit

er niet in, alles kost geld. Ook een hondje nemen om mee te wandelen is een te groot risico, ‘want wat als het ziek wordt, die kosten kan ik echt niet betalen.’

Lichtpuntjes

Er waren ook wat lichtpuntjes. “Ik ben enorm tevreden met mijn schuldhulpverleenster. Ze helpt mij aan alle kanten en staat altijd voor me klaar en heeft een luisterend oor. Ook merk ik dat er best veel regelingen zijn wanneer je niet veel te besteden hebt. De gemeente moet hierover wel veel duidelijker communiceren.” Verder wordt een van de deelnemers ondersteund door een maatje van Maatje voor Elkaar. “Mijn maatjes heeft me geholpen om weer overzicht te krijgen in alle papieren en mijn financiën. Ik ben blij met mijn maatje.”

De wethouder gaf na het huiskamergesprek tevreden te zijn met het gesprek. “We hebben een goed inhoudelijk, eerlijk en open gesprek gehad. Iedereen kon zeggen wat hij of zij op het hart heeft. Deze input nemen we zeker mee in ons beleid.” Zijlstra liet verder weten dat zij vaker met inwoners wil spreken over de dienstverlening en het beleid. “In deze gesprekken wordt ons een spiegel voorgehouden en dat hebben we soms nodig.”

Het gesprek vond woensdag 19 september plaats in de huiskamer van Bed and Breakfast In den Ossewaerd in De Kwakel.