75 jaar geleden eindigde de Tweede Wereldoorlog en herwon ons land haar vrijheid. Nu de oorlogsgeneratie steeds kleiner wordt, groeit het belang van het herdenken van de oorlogsjaren en ook het vieren van de vrijheid.
Op 4 mei staan wij allen om 8 uur stil bij de oorlogsslachtoffers. Bij de gevallen soldaten, bij de burgers en bij de vervolgde Joden, Sinti en Roma. Velen van hen hebben niet meer van de vrijheid kunnen proeven, zij gaven hun leven om te vechten voor onze vrijheid. Twee minuten stilte om hen te herdenken en te eren. Bijna iedereen in ons land – en onze gemeente - heeft wel een verbinding met de Tweede Wereldoorlog. Mensen kennen de verhalen van hun ouders, hun opa of oma. Door te herdenken, kunnen wij deze persoonlijke verbintenis met het verleden levend houden. Laat ons niet de lessen vergeten uit die tijd.
Op 5 mei vieren wij onze vrijheid. De vrijheid die wij vijf jaar verloren waren en sindsdien beter weten te koesteren. De vrijheid om te zijn wie je wilt zijn, de vrijheid om te doen wat je wilt doen, de vrijheid om te geloven wat je wilt geloven, de vrijheid om te leren wat je wilt leren. Kortom, het recht om een vrij mens te zijn die zijn of haar eigen pad uitstippelt. Onze vrijheid is een groot goed, die wij moeten koesteren.
Laat ons dan ook samen herdenken en vieren. Laat ons samen stil staan bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en laat ons samen vieren dat wij in een vrij land mogen wonen.
Als gevolg van de maatregelen rondom de Corona crisis zijn de herdenkingen van 75 jaar vrijheid anders dan oorspronkelijk gepland. We zijn gehouden aan beperkende maatregelen om de kwetsbaren zoveel mogelijk te beschermen. Hierdoor kunnen onder andere bewoners van zorgcentra momenteel niet worden bezocht, juist de locaties waar mensen zitten die de oorlog nog hebben meegemaakt en hebben gewerkt aan onze vrijheid. Het zijn lastige tijden, waarin wij alleen samen een vuist kunnen maken.