Zesde editie Lokale Veteranendag gehouden

Op dinsdag 31 oktober is de zesde editie van Lokale Veteranendag gehouden. Alle veteranen uit Uithoorn en De Kwakel waren uitgenodigd door burgemeester Pieter Heiliegers. Er was muziek, een hapje en drankje en de veteranen kregen nog een mooi aandenken: een groene handdoek.

De burgemeester sprak de veteranen traditiegetrouw toe. Lees hier zijn toespraak:

Beste veteranen, jullie partners, familie en vrienden plus andere belangstellenden. Ik heet u van harte welkom. Ook namens onze de wethouders José de Robles en Jan Hazen alsook de gemeenteambtenaren die hier aanwezig zijn: Claudette Hesselmann, Ellen van den Klinkenberg, Marjan van Gastelen, Stasja Köhler. En ik zie ook raadsleden hier aanwezig. Fijn.

Dat wij hier vandaag in grote getalen bij elkaar zijn, laat zien dat uw inzet met dankbaarheid wordt erkend en gewaardeerd. 

We tellen zo’n 85 veteranen in onze gemeente. Ik kan het niet vaak genoeg benoemen: U vormt een zeer bijzondere groep in onze samenleving.

Vanavond vieren we voor de zesde keer de lokale veteranendag. Vorig jaar deden we dat in de Praktijkschool en dit keer weer vertrouwd op ons gemeentehuis aan de Laan van Meerwijk. En uiteraard wederom met een aandenken. Dit jaar hebben we gekozen om u allen een handdoek cadeau te doen. Ik hoop dat u er blij mee bent.

Voor het tweede jaar op rij is deze veteranendag tegen de achtergrond van een verschrikkelijke oorlog in Europa. En nog recenter zijn we wederom opgeschrikt door afschuwelijke beelden uit Israël en de Palestijnse gebieden. Helaas moeten we constateren dat er heel veel aan de hand is in de wereld. 

In deze tijden van oorlogen, terreur en conflicten stellen we vragen als….op wie bouwen we dan? Mijn antwoord, we bouwen ook op mensen / helden als u. Mannen en vrouwen die met gevaar voor eigen leven de strijd aangaan en bereid zijn om ontelbare offers te brengen om uw medemens een beter, veiliger en vrijer leven te geven. Hoe trots kan u zijn dat u daaraan bijdraagt.

Zelf moet ik af en toe even slikken als ik zie hoe lichtvaardig er soms gedacht wordt over hoe goed we het hebben, hier in Nederland. Niet iedereen beseft helaas hoe waardevol vrijheid is. En zo kan ik me alleen maar voorstellen hoe u over die lichtvaardigheid denkt.

Want velen van ons krijgen die vrijheid in de schoot geworpen, maar u heeft uw leven ervoor gewaagd. En niet altijd zonder gevolgen. Een militaire uitzending heeft voor een groep veteranen jaren later nog grote impact op het dagelijks leven. Ook wordt steeds meer duidelijk dat militairen een grotere kans hebben op een posttraumatische stresstoornis, ofwel PTSS. Soms zonder behandeling en hulp die daarbij nodig zijn….. want veel veteranen praten liever niet over wat zij hebben meegemaakt. U wilt uw dierbaren uw leed besparen. Een andere reden is dat u het wel kan vertellen aan vrienden, collega’s of wie dan ook, maar wie het zelf niet heeft meegemaakt, kan het maar moeilijk begrijpen. Laat staan voelen wat u voelt. Bovendien leer je tijdens trainingen vooraf om je gevoel ondergeschikt te maken begrijp ik. Ik hoorde onlangs over een indrukwekkend interview met een veteraan en hij vertelde daarin het volgende: 

‘Je bent onderdeel van een groep, een groter belang, wat je voelt doet er minder toe.’

Maar je eigen gevoel ondergeschikt maken en jezelf continu wegcijferen is niet menselijk. In ieder geval niet in situaties die u heeft meegemaakt. U komt in situaties terecht waarin van u verlangt wordt om naar het gevaar toe te gaan -tussen haakjes- in plaats van er hard voor weg te rennen. U heeft wellicht mensen en kameraden zien sterven voor uw eigen ogen. U heeft elke dag uw eigen leven in de waagschaal moeten leggen. Met familie, partner, kinderen in uw achterhoofd. Want ook zij hebben u immers hard nodig.

Ik ben dan ook trots en vereerd dat wij u hier mogen ontvangen. Een moment dat we u kunnen danken voor alles wat u voor ons en de wereld gedaan en betekent heeft. Mijn dankbaarheid en respect wil ik hier vanavond ook graag uitspreken voor uw naasten. 

Een aantal van u heeft aangegeven iets te willen vertellen over uw missie. Zij zullen na het eten aan het woord komen. Wat vind ik dat bijzonder. Verhalen delen is en blijft belangrijk. Juist om het besef te vergroten dat vrijheid ons grootste goed is. En dat daar keihard voor gestreden is. Door jullie...

Met deze woorden sluit ik mijn toespraak af.

We hebben nog een mooie avond voor de boeg. 

Voordat we samen gaan eten, de veteranen aan het woord laten over hun missie en gaan genieten van het Meezingkoor onder leiding van Louise Prins, wil ik u vragen voor een moment van stilte. Uit respect voor en ter nagedachtenis aan uw kameraden die u tijdens een uitzending hebt verloren en voor diegenen die ons recentelijk zijn ontvallen.

Pieter Heiliegers, burgemeester van de gemeente Uithoorn , 31 oktober 2023