Jazz zangeres Laura Fygi overweldigt in De Boei Vinkeveen

Dat het momenteel moeilijke tijden zijn voor de cultuursector, zal menigeen niet onopgemerkt zijn gebleven. Dat muzikanten steeds vaker voor een half gevulde zaal spelen, is helaas vandaag de dag een feit. Maar wanneer Laura Fygi haar opwachting maakt, lijkt deze crisis in de muziekwereld niet te bestaan, zelfs niet op vrijdag de dertiende. Jazzliefhebbers uit alle hoeken en gaten van ons land wisten vrijdagavond De Boei in Vinkeveen te vinden om deze zangeres van internationale allure eindelijk een keer weer in Nederland te zien optreden.

Onder de bezielende begeleiding van René van Beeck op contrabas, Chris Strik op drums, Hans Vroomans op piano en Ruud Breuls op trompet verpletterde Laura Fygi de ruim tweehonderd bezoekers met haar warme interactie, haar zeer aangename verschijning en haar diepe stem. Ze nam haar gasten mee op wereldreis door Frankrijk, Italië, Brazilië en Amerika, maar bracht ook een lekkere meezinger in het Nederlands waar de zaal enthousiast in opging. Met het Franse ‘C'est Si Bon' mocht het publiek de echo meezingen, maar pas nadat Laura Fygi de zaal streng had toegesproken toen dat niet voldoende naar haar zin uit volle borst ging. Haar plaats in de spotlights stond ze regelmatig af aan pianist, drummer, trompettist en bassist die allen net zo goed tot de Nederlandse top behoren. Tijdens deze fantastische muzikale intermezzo's bekoorde Laura haar publiek met het buikdansen dat ze van haar Egyptische moeder meekreeg, bewegingen waarmee ze op haar vijfenvijftigste nog menig jongeman in de zaal wist te beroeren.

Klapstuk van de avond was het nummer ‘Fever' dat heel klein werd gebracht, louter onder begeleiding van contrabas en drums. Chris Strik liet hierin zien waarom hij een van de meest gevraagde jazzdrummers in Nederland is; de zwoele staccato zang van Laura ondersteunde hij in stoere roffels met de handen, waarmee hij het nummer een extra dimensie gaf. Erna greep hij direct naar zijn zakdoek om de zweetparels van zijn blote hoofd te vegen. Dit deed hij niet vanwege de inspanning, maar omdat Laura Fygi hem met haar ‘Fever' behoorlijk had weten te verhitten. Klaarblijkelijk gold dat ook voor de zaal, want het applaus na dit nummer klonk oorverdovend.

Met ‘Formidable' sloot Laura Fygi haar Vinkeveens concert af voordat ze zich naar de signeertafel begaf. Een beter nummer had ze daarvoor niet kunnen kiezen. De laatste song van een fantastische avond betekende ook de laatste song van het seizoen van Stichting Cultura; een uitsmijter van hoge kwaliteit en veel gezelligheid, met recht formidabel.