Al vanaf het moment dat het bekend werd dat CSW en Argon net als afgelopen seizoen gingen uitkomen in dezelfde poule was het onrustig in de hoofden van de diehard Wilnisse fans. Er konden namelijk twee derby’s worden genoteerd in de agenda. Twee ongetwijfeld heerlijke zaterdagen waarin de spanning vaak oploopt tot een kookpunt. Twee zenuwslopende zaterdagen waarop het los van de uitslag FEEST zou worden in de KEET. De eerste clash vond afgelopen zaterdag plaats. Het duel dat ondanks de weersomstandigheden toch nog honderden bezoekers naar de Pieter Joostenlaan trok, werd helaas nooit die wedstrijd waarop velen vooraf hoopten. Het was vlak, veelal op het middenveld, en de echte kansen op een doelpunt waren, positief bekeken, op twee handen te tellen. Ook de vele onderbrekingen voor kleine blessures droegen niet bij aan een lekkere flow. Er was uiteindelijk een huzarenstukje van de teruggekeerde verloren zoon voor nodig om tot de enigszins gelukkige winnaar te komen.
Het is 14.30uur als de man in het zwart fluit voor aanvang. De wedstrijd begint traag en wat daarbij het meeste opvalt is het lage tempo waarmee de CSW doelman Giovanni Santangelo de opbouw start. Zonder twijfel ingefluisterd door zijn coach in een poging de Argon voorwaartsen te lokken, heeft het wel wat weg van blufpoker. De bal geklemd onder de voet met een blik van, “kom dan jongens, waag eens een gokje”. Na ongeveer 10 minuten spel is het CSW dat voor het eerste gevaar zorgt. Er zijn vrije schietkansen voor Leroy Scholman en Max Oliemans. Helaas zonder het gewenste resultaat. Vervolgens is het Argon dat de voorwaartse richting kiest. Er is een wat langere periode waarin men de thuisploeg tot verdedigen dwingt. Verder dan een enkele mogelijkheden komt men echter niet. In de 30e minuut geeft scheidrechter Hemkes Argon een vrije trap op de rand van de 16 meter. Het schot van Raoul van Wijk is laag en hard maar wordt uitstekend verwerkt door de Wilnisse sluitpost die de bal door de opgestelde muur laat ziet komen.
Het laatste wapenfeit is een laag voorgegeven bal die voor nieuw gevaar lijkt te zorgen. Gelukkig voor de rood-blauwen krijgt de rappe Ritchie Zinga het leder niet onder controle.
De tweede helft geeft iets meer vertier. Het begint met een schot van Leroy Scholman dat net te hoog is voor succes. Kort daarna is het Mike Nussen die voor Argon de score lijkt te openen. Zijn harde schot geeft echter een vertekend beeld, de bal belandt namelijk in het zijnet waar Santangelo overigens de hoek goed had afgedekt. Vanaf minuut 60 wordt er door beide coaches flink gewisseld. De wisselingen maken het toch al rommelige spel er jammer genoeg niet beter op. De ingevallen De Sa probeert het met een fopduik in het strafschopgebied. Het levert hem een gele kaart op. Met nog twintig minuten op de klok lijkt de derby, waar zo verwachtingsvol naar werd uitgekeken, te gaan eindigen in een doelpuntloze 0-0. Wat niemand op dat moment nog weet is dat er minstens één speler binnen de lijnen loopt die zich daar niet bij wil neer leggen. Zijn club is deze competitie sterk gestart en dat moet een vervolg krijgen. Zijn naam? Mitchell de Zwart. Als er in de 71e
minuut een overtreding wordt gemaakt op zo’n 25 meter van de goal, plaatst de linksbenige back zichzelf achter de bal. Zijn trap is weergaloos, een tien met een griffel. De geplaatste bal heeft een lichte curve en exact de juiste snelheid om onhoudbaar voor keeper Kris van Rijn in de rechter bovenhoek te verdwijnen. Een beauty van een goal die leidt tot een vreugdexplosie bij het thuispubliek. Zal het dan toch? Na de goal gaat het nog even gelijk op, Mick van de Loo en Erkelly de Sa stuitten beide een keer op de Argon goalie. En aan de andere zijde kruipt CSW een keer door het spreekwoordelijke oog van de naald. De paal brengt redding op een schot van Zinga. Terugkijkend op de mindere start in vorig seizoen voor het 16-tal van coach Jeffrey Vlug, dan hadden we dergelijk gelukje niet gehad. Toen vielen al dit soort momenten in het nadeel van zijn team. Ik noem bewust 16-tal, want als er iets opvalt wanneer ik met mijn camera een plaatje schiet van de dug-out dan is het de uitstraling van saamhorigheid. En natuurlijk het is mij bekend, als je wint heb en ben je vrienden. Maar het heeft er op dit moment de schijn van dat alle spelers, ook bij een teleurstelling van niet mogen starten, bijdragen aan het teambelang. En dat is geweldig om te zien. En wat mij betreft een pluim op de hoed van de stafleden(!)
De winnende wedstrijdbal werd gesponsord door BVCM.
Volgende week wacht Stormvogels in IJmuiden. Een bekende naam zeg je? Dat klopt, ooit was er een vereniging met deze naam in Mijdrecht. Hun kantine aan het Molenland staat er nog altijd. Zij gingen op een zeker moment samen met de v.v. Mijdrecht. Deze samenvoeging werd toen het huidige Argon.
Leuk weetje toch of onzinnige informatie? Zie maar! Hoe dan ook, dank voor de aandacht.


