De Vinken D1 overtuigend kampioen

Met nog twee wedstrijden voor de boeg had De Vinken D1 nog één puntje nodig om kampioen te worden.

Omdat de laatste wedstrijd tegen rode lantaarndrager Reflex D1 gespeeld zou worden, wist eigenlijk iedereen dat dit kampioenschap de ploeg niet meer zou kunnen ontgaan. In de heenwedstrijd namelijk werd er maar liefst met 20-0 van die ploeg gewonnen. Desondanks wilde de D1 van de Vinken het niet op de laatste wedstrijd aan laten komen. Ze wilden perse in de thuiswedstrijd tegen concurrent SDO de buit al binnen halen. Maar niet alleen dat. Ze wilden de trouwe supporters ook tracteren op een leuke wedstrijd en laten zien dat ze toch echt de beste ploeg waren in deze competitie. Verwacht werd dat tegenstander SDO uit Kamerik zich niet zomaar gewonnen zou geven. De bezoekers hadden tenslotte ook nog een (zeer kleine) kans op het kampioenschap. Daarnaast was de vorige keer het krachtsverschil niet zo groot, al wist de Vinken wel met 8-12 te winnen.

Gestoken in de nieuwe shirtjes van Jumbo Vinkeveen startte de ploeg van coaches Helene Kroon en Eddie Duikersloot overtuigend.
De eerste de beste aanval van de Vinken duurde gelijk zo'n twee minuten. De toon van de wedstrijd was gezet. Ondanks de vele fraaie doelpogingen werd er vooralsnog niet gescoord. SDO dat slechts sporadisch aan een normale aanval toe kwam, was toch de eerste ploeg die (via een strafworp) doel trof. De Vinken leek even van streek. Maar binnen een paar minuten stelde de ploeg orde op zaken. En hoe. Na de 1-1 en 2-1 van Levi Kroon, waren het achtereenvolgens Dylan Bras (2x), Menno de Graaff (2x) en Celine Mur die de stand nog voor de rust op maar liefst 7-1 brachten. Het Vinkenteam was zeker in het laatste gedeelte van de eerste helft heer en meester. Het publiek werd getracteerd op de ene na de andere mooie aanval. Met als resultaat de eerdergenoemde en geruststellende 7-1 voorsprong bij rust.

Met Timo Pronk in de ploeg voor Thomas Duikersloot raasde de ploeg in de tweede helft door. Ondanks het feit dat de bezoekers wederom de eersten waren die tot scoren wisten te komen, kwamen ze er niet meer aan te pas. De aanval met Annabel Mulckhuyse, Luka van der Vliet, Levi Kroon en Timo Pronk brachtten de stand met nog ruim 10 minuten te gaan op 9-3. In het laatste gedeelte van de wedstrijd leek het wel of alles lukte. Met een ontketende Celine Mur, een watervlugge Menno de Graaff, de onverschrokken Dylan Bras en de zeer nuttige Fenne Claassen wisten de Vinkeveners maar liefst acht keer te scoren. Het ene doelpunt was nog fraaier dan het ander. De vreugde straalde van de gezichten af en de ploeg bleef tot aan het eind knokken voor nog meer (mooie) doelpunten. Bij 17-7 blies de scheidsrechter voor de laatste keer. De Vinken D1 was kampioen. Terecht. Meer dan terecht zelfs, want als je met maar liefst tien doelpunten verschil weet te winnen van de naaste concurrent, dan is er geen andere conclusie mogelijk.