In de ban van Maria Markesini & Bert van den Brink

Nog zonder een noot gezongen te hebben, wist zangeres en pianiste Maria Markesini vrijdagavond in Vinkeveen haar publiek grotendeels te betoveren met een immens sensuele uitstraling. Wie daar minder gevoelig voor was, kwam later in de ban van de Griekse door haar betoverend zuivere stem en perfecte stembeheersing. De performance deed ergens denken aan Kate Bush door de onmenselijke uithalen, de dansbewegingen, haar witte gewaad en lange rode haren, maar overtrof in kwaliteit. De twee vleugels op het podium leken onder beroering van Bert van den Brink en Maria Markesini te zweven en de muziek steeg boven hen beiden uit. Het samenspel van mentor en beschermelinge, beiden klassiek geschoold, kreeg in Vinkeveen een extra dimensie doordat Maria de muziek met ritmische hijg-, tong- en klapgeluiden een extra special effect gaf. Sommigen in de zaal vielen daarbij bijna in katzwijm. In een gezellig tête-à-tête met Bert van den Brink bracht ze een divers scala aan nummers uit haar Griekenland, een nummer van Bob Dylan ‘Man named all the animals', het Franstalige ‘C'est sí bon' en diverse Engelse songs van hun nieuwste cd ‘Cosmo', waarbij beiden de zaal met elke toon, elk woord en elke beweging de adem benamen. Het was een optreden van weergaloze allure en totaal anders dan René van Beeck tot nu toe bracht in Vinkeveen.

Ondanks dat Stichting Cultura al negen jaar lang minstens drie maal per jaar haar jazzavonden met René van Beeck op de planken brengt, kende deze vrijdagavond nog veel meer verrassingen. Onder begeleiding van pianovirtuoos Bert van den Brink speelde de bassist voor de pauze niet alleen voor het eerst als solist op de flugelhorn, maar had hij zichzelf ook de vocale partijen toebedeeld en daar had hij het best druk mee. Microfoon en mondstuk wisselden elkaar snel af, maar René wist zonder blikken of blozen trompetklanken op te volgen met zijn warme stem en leek zelfs niet van zijn stuk gebracht toen hij per ongeluk op het snoer van de microfoon was gaan staan. Het enige dat hem af en toe leek af te leiden was het magistrale pianospel van Bert van den Brink, die de begeleiding strak verzorgde en regelmatig inbrak met intermezzo's die bol stonden van de creativiteit. Hij improviseerde met een stukje klassiek en hield soms links en rechts een verschillende maat aan. Daarbij waren vooral de verhalende introducties van hetgeen twee oude vrienden zouden opvoeren aangenaam onderhoudend en nam Bert van de Brink René van Beeck regelmatig vriendelijk op de hak. Er werd veel gelachen en het zorgde voor een gezellige sfeer, zodat de zaal helemaal klaar was voor het stukje magiek dat Maria Markesini samen met Bert van den Brink na de pauze zou brengen.

Na afloop verlieten opgetogen gezichten de zaal en waren hier en daar zelfs een paar rode oortjes te ontdekken. Men had genoten van een betoverende avond en keerde onder de volle maan geheel in stijl van de avond huiswaarts.

De volgende avond van Stichting Cultura vindt plaats op vrijdag18 maart in De Boei. Dan staat eenmansformatie Jeroen Zijlstra met zijn ‘zoute jazzy popsongs' en ‘zilte Hollandse blues' op het podium in Vinkeveen. Kaarten kosten 10 euro en zijn nu te verkrijgen via www.cultura-drv.nl.