Open brief vanuit het Hoge Heem Uithoorn

Dit betreft een ingezonden open brief die wij ontvingen op de redactie:

Wij zijn bewoners van Woonzorgcentrum Het Hoge Heem in Uithoorn, één van de huizen die een tijdje geleden (mei 2016) op de zogenaamde zwarte lijst stond. Wij merken dat we ons vaak moeten verdedigen over de kwaliteit van zorg in dit ‘beruchte’ huis, terwijl wij hier juist met veel plezier wonen. Daarom vinden we het tijd voor een tegengeluid.

Wij kampen allemaal met de gebreken die komen met het ouder worden. Juist dat maakt het wonen in een Woonzorgcentrum zo aangenaam. Je wordt ondersteund waar nodig, je bent onder leeftijdsgenoten en er is altijd wat te doen. Hoe anders is het in een woning in een woonwijk, waar iedereen ’s morgens wegrijdt en pas ’s avonds weer thuis komt. Waar je sociale netwerk langzaamaan steeds kleiner wordt, een bezoekje aan de kapper een hele onderneming is en de wekelijkse boodschappen een extra last vormen voor kinderen en kleinkinderen.

Wij zijn hier allemaal om verschillende redenen gekomen. Voor de een was dit de manier om samen te kunnen blijven met een zieke partner, de ander koos heel bewust voor meer reuring na alleen te zijn gekomen. Gezondheidsproblemen zijn uiteraard vaak een aanleiding, maar we zijn hier ook komen wonen om onze zelfstandigheid zoveel mogelijk te behouden en onze kinderen te ontlasten. En als je je niet druk hoeft te maken om de zorg voor je zelf, houd je tenminste tijd en energie over voor de dingen die het leven prettig maken!

Sommige van ons hebben het nog nooit zo druk gehad als in de afgelopen jaren, in de positieve zin! Soms moeten de kleinkinderen worden afgebeld vanwege een dansfeest of een afspraak met de kapper. Laat staan dat er tijd is voor de verzorging van de spreekwoordelijke geraniums. Het is mooi om te ervaren dat je in een nieuwe omgeving op je oude dag nog geregeld nieuwe dingen leert. En je ontdekt soms talenten van jezelf waarvan je niet wist dat je die had. We gaan met elkaar uit, sluiten nieuwe vriendschappen, hebben een bruisend verenigingsleven, denken mee over beleid en helpen elkaar indien nodig.

Het idee voor deze brief is ontstaan vanuit een gespreksgroep. Regelmatig komen we bij elkaar en bespreken we zaken die ons bezighouden. Er wordt veel gelachen wanneer iemand hilarisch uit de hoek komt of zich ontpopt tot geweldige toneelspeler. Maar we bespreken ook onderwerpen als het ouder worden, omgaan met verlies, actualiteiten en politiek. Wij vragen ons dan wel eens af hoe de politiek, binnen de mogelijkheden van de begroting, beter zou kunnen inspelen op de realiteit. Er wordt namelijk zoveel verondersteld over ouderen in het algemeen en ouderenzorg in het bijzonder. Zo gaat men er vanuit dat ouderen zo lang mogelijk thuis willen blijven wonen. Het volledige beleid is daar nu op ingericht. Ondertussen zien wij zoveel verdriet en eenzaamheid achter de voordeur. Geloof ons maar; als je eenmaal ouder wordt, denk je echt anders over dit soort zaken.

In tegenstelling tot wat de politiek ons doet geloven, denken wij juist dat het beter is om bijtijds de overstap naar een woonzorgcentrum te maken. Wanneer je nog in redelijke conditie bent is het veel makkelijker om je aan te passen aan een nieuwe omgeving, je wensen kenbaar te maken en nieuwe contacten op te doen. Als wij advies zouden mogen geven aan onze leeftijdgenoten, zouden we zeggen: “wacht niet tot het echt niet meer anders kan, maar ga bijtijds zodat je zelf kunt kiezen waar je wilt wonen en welke zorg je wilt.” Onze ervaring is dat het wonen in een Woonzorgcentrum een heel sterk gevoel van veiligheid geeft. In principe is daar ook altijd iemand in de buurt, die de juiste zorg kan verlenen wanneer er iets aan de hand is. Het moet ons wel van het hart dat de bezuinigingen op de verzorgingshuizen van de laatste jaren, het onze verzorgenden wel moeilijk maakt om dat laatste waar te maken.

Daarom betreuren wij de publicatie van ‘zwarte lijsten’ en het negatieve beeld van Zorgcentra dat soms bestaat. Voor veel mensen werpt dit een extra hoge drempel op, met alle schrijnende gevolgen van dien. Bovendien vragen we ons af of de inzet van allerlei vormen van thuiszorg en aanpassingen echt zoveel goedkoper is. Je zou toch denken dat het leveren van zorg op een centrale plek veel efficiënter is, dan her en der in de wijk? Wij willen politici daarom adviseren op zoek te gaan naar adviseurs uit de betrokken doelgroep (de echte ouderen dus!). Die kunnen een realistische blik werpen op het beleid zodat men wellicht tot andere keuzes komt. Uiteraard zijn wij altijd bereid om met u in gesprek te gaan en nodigen we u uit eens langs te komen tijdens onze gespreksgroep.

Natuurlijk kunnen wij niet namens iedereen spreken, bescheidenheid is gepast, deze brief is daarom op persoonlijke titel.

Vriendelijke groet,

de bewonersgespreksgroep van Het Hoge Heem