Wim Bouman nam na 22 jaar afscheid van Cardanus

Op donderdag 20 december 2012 bood Stichting Cardanus aan vertrekkend directeur/bestuurder Wim Bouman de lezing 'De retro-innovatie van het sociaal werk in Nederland' van Paul Vlaar (Movisie) aan in wijkcentrum De Meent. Dit was tegelijk zijn afscheid na 22 jaar welzijnswerk in onze regio. Hij gaat een nieuwe uitdaging aan.

Zijn afscheid kenmerkte zich door een serieuze en actuele visie, door hartelijke ontmoetingen van vele gasten, welzijnswerk eigen en door opkomst van vele groeperingen in de regionale samenleving. De goede relatie van Bouman met de diverse partnerorganisaties, zijn zorgvuldige communicatie met de veldwerkers, zijn aandacht voor de bewoners, gegrond op integerheid naar de overheden in Amstelveen en Uithoorn toe, droegen bij aan een sfeer van gedeelde passie: het allerbeste voor en door ieder mens in samenhang met allen.
Dat kan, als je zelf het allerbeste geeft en dat is juist wat Bouman 22 jaar motiveerde als welzijnswerker in meerdere rollen binnen de regionale gemeenschap. De lezing van Movisie-deskundige Paul Vlaar was heel boeiend. Movisie, als landelijke kennisinstituut, publiceert over Welzijn Nieuwe Stijl met drie uitgangspunten van de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning): zelfregie, participatie en sociale samenhang. Onlangs heeft Movisie actuele landelijke Competenties voor Maatschappelijke Ondersteuning gepubliceerd en Vlaar gaf aan dat door 88 gemeenten en organisaties hieraan werd bijgedragen. Waarbij het accent van de welzijnswerker procesmatig verschuift van het zorgen voor naar het zorgen, dat de eigen kracht van bewoners zich kan profileren. Dit mag niet als botte bijl worden toegepast als bezuinigingsmaatregel.

De welzijnswerker hoort zichtbaar te blijven, proactief op bewoners gericht tot aan het aanbellen aan de deur toe. De focus blijft op het samen denken, samen voelen, samen doen door ontmoeting en netwerk versterking. De bezuinigingen nu en na nu kantelen onze voorzieningensfeer van de landelijke AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) naar de lokale overheid en dagen ons uit om individuele hulpvragen te verbinden met samenlevende groeperingen.
Hier staan integerheid en vertrouwen aan ten grondslag. Menselijke waarden die in tijden van bezuinigingen meer de aandacht krijgen. Bezuinigingen nopen ons immers tot een andere samenlevingsvisie. Vlaar gebruikt hier als metafoor de FIAT uit de 50-er jaren die niet duur was en waar toch een gezin in kon rijden, met diezelfde FIAT anno 2012.
Nog steeds even klein en niet te duur voor een gezin, maar wel met veranderende voorzieningen aan boord. Zo zijn oude menselijke waarden goed te gebruiken met nieuw verworven inzichten en ervaringen.

Wim Bouman vatte zijn gemoedstoestand samen met het liedje van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh: 'Na 22 jaren in dit leven, maak ik het testament op van mijn jeugd. Niet dat ik geld, of goed heb weg te geven. Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd. Maar ik heb wel wat mooie idealen. Goed van snit hoewel ze uit de mode zijn. Wie ze hebben wil, die mag ze komen halen. Vooral jonge mensen vinden ze nog fijn.'
Binnen Cardanus en haar rechtsvoorganger SKWA (Stichting voor Ontwikkeling en Uitvoering van Sociaal-Kultureel Werk in Amstelveen) voerde hij verschillende opdrachten uit, waaronder twee keer als interim-bestuurder. De laatste twee jaar ervoer Bouman als zwaar: 5 reorganisaties, afscheid van tientallen medewerkers met voor sommigen werkloosheid als perspectief.
Hij uitte zijn dankbaarheid en grote waardering voor de lezing, voor raadgevers en adviseurs binnen en buiten deze organisatie, voor uitvoerende medewerkers die zich niet lieten afleiden van hun opdrachten, voor leden van de Raad van Toezicht en voor zijn opvolger. In meerdere zin ook voor de vrijwilligers!
Bouman verwees naar de prent uit het stripverhaal ‘De schat van Scharlaken Rackham’ van Hergé, die op zijn kantoorkamer hing. Kuifje, Kapitein Haddock en Jansen en Janssen in een roeiboot met op de voorgrond de duikboot in de vorm van een haai waarin Professor Zonnebloem, die net een aantal echte haaien heeft verdreven: het groepje in de roeiboot is gered! Waarbij Hergé’s stijl de ‘klare lijn’: een heldere vlakverdeling, duidelijke contourlijnen en egale inkleuring, als metafoor voor wat management zou moeten willen zijn.

Van diverse kanten werd hij enorm bedankt met oprecht welverdiende lovende woorden. Wethouder Jacqueline Koops, Paul Du Bois voorzitter van Cardanus Raad van Toezicht, Jan Hogema, voormalig voorzitter van deze raad en nu interim directeurbestuurder van de Stichting Cardanus, Frans Huissen ceremoniemeester en per januari 2013 directeur Vrijwilligerscentrale, Hugo van der Kooij Cardanus teamleider, Inge Veraar sociaal-cultureel werkster en Ed Dieckmann voorzitter Cardanus Vrijwilligersraad: zij spraken allemaal over zijn welzijnsdenken en aanpak Cardanus Nieuwe Stijl.
Veel cadeaus, flessen drank en bloemen waren zijn deel. Bouman werd van harte toegezongen door het prachtig koor o.l.v. Elly Meekel. En als bijzonder cadeau, met een knipoog naar Welzijn Nieuwe Stijl, ontving Wim’s dochter Robin het familiespel Raindropchess, het populaire schaakspel, dat regels omkeert en verandert.