Brandweerman Marcel was niet voorbereid op dijkdoorbraak Wilnis: 'Ik was van het brandjes blussen'

Bij inwoners van Wilnis staat 26 augustus 2003 in het geheugen gegrift. Toen bezweek de dijk bij het dorpje, met grote gevolgen. Grote delen van woonwijk Veenzijde liepen onder water, bewoners moesten worden geëvacueerd. Dit weekend is een herdenking in Wilnis waarbij de dijkdoorbraak van 20 jaar geleden wordt herdacht.

Tekst: RTV Utrecht

Voormalig brandweercommandant Marcel Dokter was er met zijn team als eerste bij. Hij wordt midden in de nacht opgeroepen. "Er werd gebeld over wateroverlast in de Margrietstraat, met 'prio 2'. Dat betekent: je moet naar de kazerne komen, maar doe maar rustig aan. Dus ik kom aan bij de parkeerplaats, stap uit en stond tot m'n enkels in het snelstromende water. Toen schrok ik me helemaal rot."

Bergrivier

Met collega's spoedt Dokter zich naar de Ringdijk, even verderop. Hij kan z'n ogen niet geloven. "Wat mij het meest verbaasde was het donderende geraas van het water. Kijk, nu is het rustig en windstil. Maar toen stroomde het echt als een bergrivier de polder in."

De brandweercommandant is daar totaal niet op voorbereid: "Ik was van het brandjes blussen en mensen uit hun auto knippen, maar dit scenario zat niet in de opleiding." Hij roept daarom brandweerkorpsen uit het hele land op om te komen helpen. De korpsen schieten massaal te hulp.

Koffie en een glimlach

Zo'n 2000 mensen uit de omliggende woonwijk, met veel seniorenwoningen, worden geëvacueerd. Het is alle zeilen bijzetten voor de hulpdiensten én de inwoners. "Het haalde het beste in de mensen in Wilnis naar boven. Iedereen hielp elkaar. En hulpverleners werden ontvangen met koffie en een glimlach."

In de dagen na de dijkscheuring worden herstelwerkzaamheden verricht. Een lange periode van droogte heeft de veenkade doen doorbreken. Dat was daarvoor nog nooit in Nederland gebeurd is. Het verantwoordelijk waterschap (Amstel Gooi en Vecht) houdt sindsdien alle dijken extra in de gaten.

Daarnaast worden er maatregelen genomen, vertelt dijkgraaf Joyce Sylvester. "Inmiddels hebben we heel veel geleerd van de gebeurtenissen hier en hebben we alle veendijken bekleed met klei en ook met zand. In een droge periode, zoals bijvoorbeeld in 2008, blijkt dat de dijk dan niet uitdroogt en op z'n plaats blijft liggen."

Droge voeten

Daardoor houden de omwonenden van de Ringdijk nu dus al twee decennia droge voeten. En daar staat het hele dorp morgen bij stil. Op de dijk is er een herdenking waarbij onder andere een 'Dijkgedicht' wordt onthuld.

Voormalig brandweercommandant Marcel Dokter werd benaderd om er ook bij te zijn en terug te blikken. Hij had niet verwacht dat het nog zo zou leven in het dorp. "Ik had me niet gerealiseerd dat de gebeurtenissen nog zoveel belangstelling krijgen en dat de impact nog zo groot is. Dat is het bewijs dat het dus goed is dat we het met elkaar herdenken."